راههای درمان رذایل اخلاقی کینه و عداوت

کسی که به دیگران خشم و غصب کرده و نتواند آن را اِعمال کند و اهل حِلم و گذشت هم نباشد، آن خشم تبدیل به کینه و دشمنیِ درونی می‌شود و شخص، در پی فرصتی است که بتواند آن را عملی سازد و انتقام بگیرد.

به این حالت نکوهیده، «غل» و «حِقد» هم می‌گویند. در روایت است که مؤمن، اهل حقد و کینه نیست. قرآن کریم نیز از ویژگیهای مؤمنان، یکی هم این‌ را بیان می‌کند که از خدا می‌خواهند در دلشان نسبت به مؤمنان غل و کینه‌ای وجود نداشته باشد.

در حدیث علوی آمده است: «طَهرُوا قُلُوبَکمْ مِنَ الْحِقْدِ فَإِنهُ دَاءٌ مُوبِئٌ»(دلهای خود را از کینه پاک کنید؛ چراکه آن، دردی کشنده و هلاکت آور است.)

چه بسیاری از جرایم و جنایات و جنگها و نزاعها، ریشه در کینه دارد و اگر آیینۀ دل از کینه و عداوت پاک باشد، جامعه را صلح و صفا فرا می‌گیرد و اشخاص، هم از نظر روحی و روانی در آرامش به سر می‌برند و هم روابط از هم گسسته نمی‌شود و هم غم و غصه دلها را پر نمیکند.

#حدیث_روز