*بردگان و آزادگان

یوسف صدیق سالها نام بردگی داشت، یعنی در بازار خرید و فروش کالاها خرید و فروش می‏شد، مانند یک کالای بی جان دست به دست می‏گشت، از زیر دست این خارج می‏شد و زیر دست دیگری قرار می‏گرفت، از این خانه به آن‏ خانه منتقل می‏شد، مالک هیچ چیز نبود، حتی غذایی که می‏خورد و یا جامه‏ ای‏ که می‏پوشید از آن اربابان بود، اگر کار می‏کرد و محصولی از دسترنج خود تهیه می‏کرد باز هم متعلق به خودش نبود زیرا بنده و برده هر چه کسب‏ می‏کند به ارباب تعلق می‏گیرد.

یوسف از نظر جسمانی کاملا برده بود، ولی همین یوسف ثابت کرد که‏ آقاتر و آزادتر از او در همه کشور مصر وجود ندارد، محبوب و معشوق یکی‏ از زیباترین زنان مصر واقع شد و همان یوسف غلام و برده جواب رد به آن زن‏ زیبای جوان متشخص داد، گفت در عین اینکه از لحاظ قانون مالکیت، تن‏ من برده شماست روحم آزاد است، بنده شهوت و هوا نیستم: “غیر حق را من عدم انگاشتم"، من فقط بنده یک حقیقت می‏باشم و روحم در مقابل یک‏ فرمان خاضع است و آن خداوند متعال است که خالق من است، من حاضرم علاوه بر بردگی، در چهار دیواری زندان هم بسر ببرم و بنده شهوت و هوا نشوم، حاضرم این‏ محرومیت و محدودیت ظاهری را بپذیرم و آن بند را بر گردن ننهم، رو کرد به درگاه خداوند متعال و گفت: “خدایا زندان در نظر من از آنچه اینها مرا به آن می‏خوانند محبوب‏تر است".


#حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)