این امکان وجود دارد که من در حرم حضرت معصومه (علیها السلام)، صبح جمعه نشسته باشم در حالی که دارم با حال، دعای ندبه را می خوانم و از قضا حضرت بقیة الله (علیه السلام) آن روز را قم تشریف آورده باشند و به زیارت عمه شان آمده باشند و ذره ذره این در و دیوار به وجد آمده باشند ولی دل من هیچ تکانی نخورد.

دارم دعایم را می خوانم و «یا بن الحسن»ام را می گویم اما هیچ متوجه نباشم که اتفاقی افتاده است. ممکن است این قدر رادار های ما کور باشد که دعا ندبه هم می خوانیم اما دلمان گواهی نمی دهد که الان حضرت همین جا هستند.

گیرنده ها مشکل دارد. درحالی که سنگها و در و دیوار برای عبور حضرت بقیة الله -روحی له الفداء– از منطقه ای به وجد می آیند. این همه کوری دل بیچارگی برای ما نیست؟

استاد شیخ جعفر ناصری حفظه الله