امام حسن عسکری (علیه السلام) می‌فرماید:
اَقَلُّ النّاسِ راحةً الحَقودُ.
کم آسایش‌ترین مردم، #کینه_توز است.
? فرهنگ جامع سخنان امام عسکری (علیه السلام)، ص 414.
یکی از خصلتهایی که هم خودِ شخص رو آزار میده و هم دیگران رو، «کینه» است.
#کینه‌توزی و #کینه‌ورزی، صفای زندگی رو از بین می‌بره و سبب رنج دائمیِ صاحبِ کینه میشه.
#کینه یعنی سلبِ آسایش از خود، یعنی خودزنی
دلهای پاک از کینه، خیلی قیمتی هستند.
به همین خاطر قرآن کریم می‌فرماید، دعای مؤمنین اینه که خدایا غِل و کینه نسبت به مؤمنینِ دیگه رو از دلهای ما دور کن
?رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا… وَ لَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا (حشر/10)
«پروردگارا! ما و برادرانمان را بیامرز… و در دلهایمان حسد و کینه‌ای نسبت به مؤمنان قرار مده!»
قرآن کریم همچنین، در وصف بهشتیان می‌فرماید
?وَ نَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِم مِّنْ غِل (اعراف/43)
آنچه در دلهای آنها از غِل و کینه و حسد وجود دارد را از بین می‌بریم، تا در صفا و صمیمیّت با هم زندگی کنند.
یعنی اگر جایی #کینه و #حسد وجود نداشته باشه، اونجا بهشته.
وقتی درون سینه‌ای #کینه وجود داشته باشه این کینه، مثل یک غده سرطانیِ خطرناک همه‌ی وجود آدم رو می‌گیره و آسایش رو از آدم سلب میکنه باید این غدّه رو درمان کرد تا به آسایش رسید.
راه درمانش هم #عفو و #گذشت است.
به همین خاطر گفتند:
«در #عفو، لذتی هست، که درانتقام نیست
