پیشنهاد رشوه به امام علی علیه السلام

امام علی علیه السلام در میان اهالی کوفه نقل کردند:

یک شب، شخصی دَرِ خانه ام آمد که در دستش ظرف حلوایی لذیذ بود. با دیدن آن ظرف چنان مشمئز شدم که گویی از آب دهان مار تهیه شده بود.
به او گفتم:
«زکات و صدقه بر ما خاندان حرام است!»
گفت:
«این حلوا نه زکات است و نه صدقه! بلکه هدیه است.»
گفتم:
«مادرت بر تو بگرید! آیا از طریق دین خدا وارد شده ای تا مرا بفریبی؟ دیوانه شده ای یا هذیان می‌گویی؟!
سوگند به خدا که اگر همه کائنات را به من دهند تا یک پوست جو از دهان مورچه ای بیرون بکشم، هرگز نخواهم کرد. دنیای شما نزد من از برگ جویده شده ای در دهان یک ملخ پست تر است»

نهج البلاغة ، خطبة 224