کلینى رحمه الله در کتاب (کافى) از امام صادق علیه السلام نقل مى کند که آن حضرت به شیعیان خود فرمود:

منکم واللَّه یقبل، ولکم واللَّه یغفر، إنّه لیس بین أحدکم وبین أن یغتبط ویرى السرور وقرّة العین إلّا أن تبلغ نفسه هاهنا - وأومأ بیده إلى حلقه -.

بخدا قسم، فقط اعمال شما پذیرفته مى شود، و بخدا قسم فقط خداوند شما را مى آمرزد، بین یکى از شما و آنچه باعث خشنودى و چشم روشنى او گردد چیزى جز رسیدن جان او به حلقومش فاصله نیست.

سپس فرمود: وقتى چنین شد و در حال احتضار قرار گرفت رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم و امیرالمؤمنین علیه السلام به همراه جبرئیل و فرشته مرگ نزد او حاضر مى شوند، در این هنگام على علیه السلام نزدیک مى آید و عرض مى کند: اى رسول خدا ؛ این شخص ما اهل بیت را دوست داشت پس او را دوست بدار.

رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به جبرئیل مى فرماید: اى جبرئیل! این شخص خدا و رسول و اهل بیت رسولش را دوست داشته است او را دوست بدار.
جبرئیل به فرشته مرگ یعنى عزرائیل مى فرماید: این شخص خدا و رسول و اهل بیت رسولش را دوست داشته است پس تو او را دوست بدار و با وى مدارا کن.
سپس ملک الموت یعنى فرشته مرگ نزدیک مى آید و جان او را به راحتى و آسانى از بدن او خارج مى کند، آنگاه کفنى براى او از بهشت به همراه حنوطى که با مشک خوش بویى آمیخته است نزد او فرود مى آید، او را با آن کفن بهشتى کفن کنند، و از آن حنوط بر بدنش بمالند و جامه بلند زردرنگى از جامه هاى بهشتى بر او بپوشانند.
و هنگامى که او را در قبر گذارند، خداوند درى از درهاى بهشت بر او بگشاید که نسیم بهشتى و عطر و بوى آن به او رسد، سپس از پیش رو و طرف راست و چپ او قبرش را به اندازه مسیر یک ماه راه وسعت دهد، و بعد از آن به او گفته شود: بخواب همانند عروسى که در بستر مى آرامد، و تو را بشارت باد به راحتى و آسایش و بهشتى که پر از نعمت است و پروردگارى که بر تو خشمگین نیست.

سپس خاندان پیامبر علیهم السلام را در کوه هاى رضوى زیارت مى کند، با آنها هم غذا مى شود، از غذاى آنها مى خورد و از آبى که آنها مى آشامند مى نوشد، و در مجالسى که دارند با آنها گفتگو مى کند، تا آنکه قائم ما اهل بیت قیام کند، در آن هنگام به امر الهى برانگیخته مى شوند و گروه گروه لبیّک گویان به او روى مى آورند.
در آن زمان اهل باطل دچار شک و تردید مى شوند و بى بند و بارهاى دور از حقیقت که حرمت و احترام ائمّه را نگه نمى دارند نابود مى گردند، اشخاص شتابزده (که قبل از وقت موعود مى خواهند حکومت جهانى برپا گردد) خود را به هلاکت مى اندازند، و آنها که فرج را نزدیک مى دانند و آن را بعید و دور نمى پندارند اهل نجات هستند.

و بخاطر آن رسول خدا صلى الله علیه وآله وسلم به على علیه السلام فرمود: تو برادر من هستى، و وعده گاه من و تو در وادى السلام است.



?الکافى،ج3،ص131، ح4
?الزهد،ص 81، ح 219
?بحار الأنوار،ج6،ص197،ح 51



#حدیث_روز