هدف انبیا ایجاد ثوره و انقلاب درونی جامعه است و خود انبیا نیز رهبران این انقلابند.

آنچه در قرآن کریم شرح وظایف انبیا(علیهم‌السلام) دانسته شده، در کلمات سخنگوی وحی یعنی حضرت امیرمؤمنان، علی بن ابی طالب(علیهماالسلام) به صورت عصاره و خلاصه آمده است. وقتی آن حضرت(علیه‌السلام) هدف بعثت و رسالت انبیا(علیهم‌السلام) را تبیین می کند، نمی گوید که انبیا آمدند تا بر مردم آیات الهی را تلاوت کنند، یا آنها را به کتاب و حکمت عالم کنند، یا آنها را مهذّب کنند، بلکه این سه وظیفه را جمع بندی کرده و عصاره آنها را با یک جمله این چنین تبیین می فرماید که پیام آوران الهی آمدند تا با اِثاره گنجینه های دل، در مردم «ثوره» (انقلاب) ایجاد کنند: «و یُثیرُوا لهم دَفائنَ العقول».
وقتی در مردم ثوره ایجاد می شود که جامعه، گذشته از تلاوت وحی و تعلیم کتاب و حکمت، از «تزکیه دل» نیز بهره برده باشد: «و یثُیرُوا لهم دفائن العقول». انقلاب را «ثوره» می نامند و رهبر انقلاب را «مُثیر». از انبیا به مُثیران یاد شده است و هدف رسالت آنان ایجاد «ثوره» است. اگر جامعه از این مزایا برخوردار شود، قهراً متحوّل خواهد شد، پس هدف انبیا ایجاد ثوره و انقلاب درونی جامعه است و خود انبیا نیز رهبران این انقلاب معرّفی شده اند.

بنیان مرصوص امام خمینی (ره)،ص230
حضرت ایه الله جوادی آملی