نڪتہ‌هاے آموزنده

ﮔﻮﻳﻨﺪ:ﺻﺎﺣﺒﺪﻟﻰ، ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻧﻤـﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪﻯ ﺭﻓﺖ. ﻧﻤﺎﺯﮔﺰﺍﺭﺍﻥ ﻫﻤـﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ؛ ﭘﺲ، ﺍﺯ ﺍﻭﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﻛـﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ، ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﺭﻭﺩ ﻭ ﭘﻨﺪ ﮔﻮﻳﺪ. ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ.
ﻧﻤﺎﺯﺟﻤﺎﻋﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ. ﭼﺸﻢ‏ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ. ﻣـﺮﺩ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﻝ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺑﺮ ﭘﻠﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻣﻨﺒﺮ ﻧﺸﺴﺖ. ﺑﺴﻢ ﺍﻟﻠﻪ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻟﺶ(ﺹ) ﺭﺍ ﺳﺘﻮﺩ .
ﺁﻧﮕـﺎﻩ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮔﻔﺖ: ﻣـﺮﺩﻡ! ﻫـﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺷﻤـﺎ ﻛﻪ ﻣﻰ ‏ﺩﺍﻧﺪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺯﻳﺴﺖ ﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻣﺮﺩ، ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ! ﻛﺴـﻰ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺖ.
ﮔﻔﺖ: ﺣﺎﻻ ﻫﺮﻛﺲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻛـﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﺮﮒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ!ﺑﺎﺯ ﻛﺴﻰ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺖ.
ﮔﻔﺖ : ﺷﮕـﻔﺘﺎ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻛـﻪ ﺑﻪ ﻣـﺎﻧﺪﻥ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ !