دوازده ماه … دوازده امام

درباره ماه های قمری

إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا
تعداد ماه ها نزد خداوند در کتاب الهی، از آن روز که آسمان ها و زمین را آفریده، دوازده ماه است،

أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ۚ ذَٰلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ
که چهار ماه از آن، ماه حرام است، (به حرمت این ماه ها، جنگ در آن ها حرام است) این، آیین ثابت و پابرجا (ی الهی) است!

فَلَا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ أَنْفُسَکُمْ …
بنابراین، در این ماه ها به خود ستم نکنید (و از هرگونه خونریزی بپرهیزید)! …

این آیه شریفه، ظاهری دارد که همان تعداد ماه های سال قمری، و تعداد ماه های حرام (محرم، رجب، ذی القعده و ذی الحجه) و ارزش و اعتبار آن ها در نزد خدای تعالی است.

بر پایه برخی روایات، ماه های دوازده گانه در آیه ٣٦ سوره توبه، به وجود مقدس دوازده امام علیهم السلام تفسیر شده است. البته این معنا از ظاهر آیه هم استفاده می شود؛
“شهر” در لغت به معنای دانشمند و عالم هم آمده و عالمان حقیقی همان ائمه علیهم السلامند که در روایت داریم:"نحن العلماء".

از جابر جعفی نقل شده که تأویل این آیه شریفه را از امام باقرعلیه السلام پرسیدم،

حضرت فرمود:
«ای جابر! مقصود از “سال” جدم رسول خدا (ص) است و ماه های دوازده گانه آن؛
امیرالمؤمنین تا من و بعد از من فرزندم جعفر و بعد از او فرزندش موسی و فرزندش علی و فرزندش محمد و فرزندش علی تا فرزندش حسن و فرزند او محمد الهادی المهدی علیهم السلام، دوازده امام که حجت خدا بر خلقش و امناء بر وحی و علمش هستند.

و مقصود از چهار ماه حرام که دین بر پایه اعتقاد به آن ها استوار است، چهار امامی هستند که هم نامند و نامشان “علی"است

یعنی: علی امیرالمؤمنین
و پدرم علی بن الحسین
و علی بن موسی
و علی بن محمد علیهم السلام.

پس اقرار به آن ها همان دین قیّم و استوار است و فلا تظلموا انفسکم، یعنی به همه ایشان جمیعاً قائل شوید تا هدایت گردید».

مقصود از دوازده ماه، دوازده امام است که هر ماهی به یک امام تعلق دارد و در این بین، مقصود از چهار ماه حرام، چهار امام بزرگواری هستند که نام شریف و مبارکشان “علی"است، که هر ماه حرامی به یکی از این ائمه (ع) تعلق دارد یعنی؛

ماه رجب متعلق به وجود مبارک امیرالمؤمنین
ذوالقعده به حضرت علی بن موسی الرضا
ذوالحجه به امام علی بن محمدالهادی
و محرم متعلق به علی بن الحسین علیهم الصلاة و السلام است.