آیتالله #میرباقری:
ما باید دنبال بهار خودمان باشیم…
بهار ما بارش بارانِ پیدرپیِ ولایت امام بر سرزمین وجود ماست….
نسیمهای رحمت الهی در عالم میوزد و میتواند به انسان حیات بدهد. به این نسیمها توجه کنیم و دنبال این نسیمها برویم و دنبال بهار خودمان باشیم.
همه چیز برای بهار ما آماده است؛ هم سرزمین ما سرزمین حاصلخیزی است و هم رحمت خدا جاری است؛ این رحمت میبارد و ما را بهاری و زنده میکند؛ به شرطی که منتظر بهار خودمان باشیم [«إن لربکم فی أیام دهرکم نفحات ألا فتعرضوا لها»].
امام رضا(ع) در حدیثی، امام و امامت را معرفی میکنند. در ذیل این حدیث در جمله لطیفی اوصاف امام را بیان میکنند و میفرمایند: «کَالسَّحَابِ الْهَاطِلِ وَ الْغَیْثِ الْمَاطِر» (امام ابر بارنده و باران متتابع و پشت سر هم است).
این یکی از شئون امام است.
چطور این ابر [آسمان] میبارد و زنده میکند؛ مگر این غیر از رحمت خدا چه دارد؟ فرمود: امام اینگونه است؛ اگر بر سرزمین وجود انسان ببارد، سرزمین وجود انسان را زنده، پاک و طاهر میکند.
خدای متعال میفرماید: «وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِیُطَهِّرَکُمْ». خدای متعال از عالم بالا آب را نازل کرد که شما را پاک کند. در روایت فرمود: «السماء» مقام نبی اکرم(ص) است و «ماء» ولایت امیرالمؤمنین(ع) است…
روزی که مؤمن یکقدم به خدا نزدیک شود، روز عید اوست!!
حضرت امیرالمومنین(ع) فرمودند که ؛اگر یک روزی در آخر شب حساب کردید و دیدید پایتان را از “دایره بندگی خدا “بیرون نگذاشتید و بنده بودید، آن روز، روز جشن و روز عید شماست.
[بنابراین] روزی که مؤمن یکقدم به خدا نزدیک میشود و یک در [از عالم غیب] به رویش باز میشود، برای مؤمن روز عید است.
در فصل بهار، دلبستهٔ سرسبزیهای طبیعت نشوید!!!
در فصل بهار که طبیعت از نو، خرم و با نشاط میشود و همه ما به دامن طبیعت میرویم، مواظب باشیم که دلبسته به خود پدیدهها نشویم !!!
و لذت و ابتهاج ما ابتهاج به پدیدهها نباشد؛؛؛؛؛
چون این پدیدهها آفِل و غروبکننده هستند !!!
و اگر به آنها دل بستیم، در متن طلوعشان در دل ما غصه و حزن را سبز میکنند!!!
ابتهاج ما ،ابتهاج به آیات الله باشد.
کسی که دلخوش به آیات است، میبیند که آیات خدا افولپذیر نیستند؛ بلکه آیهای میرود و آیه دیگری جایگزین آن میشود و اصلاً نوع انبساطش، انبساط دیگری است…
ما باید دنبال بهار خودمان باشیم