حجت‌الاسلام و المسلمین قرائتی


یک آیه‌ای در قرآن هست خیلی تند است. قرآن افراد نا اهل را تشبیه کرده است. «قلوبهم کالحجاره» بعضی‌هایشان مثل سنگ هستند. بعضی‌هایشان مثل سگ هستند. «کَمَثَلِ الْکَلْبِ»، بعضی‌هایشان مثل الاغ هستند «کَمَثَلِ الْحِمارِ»، بعضی‌هایشان مثل گاو هستند. «اولئک کَالْأَنْعامِ» این توبیخ‌ها قابل تحمل است. مثل گاو است، گاو شیر می‌دهد.مثل سگ است، سگ به دزد خانه حمله می‌کند. مثل الاغ است، الاغ بار می‌برد. مثل سنگ است، سنگ به درد بنایی می‌خورد. یک چیزی در قرآن است قابل تحمل نیست. می‌گوید: «أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ‏ بَلْ هُمْ أَضَلُّ» (اعراف/179) نه از گاو بدتر است. از گاو بدتر چیست؟ می‌گوید: «أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ» غافل است. نمی‌داند استعدادهایی را دارد حرام می‌‌کند. از ظرفیت‌ها غافل است.


? برنامه #سمت_خدا ، مورخ 96/12/27