شب قدر شبی است که در آن میتوان خودِ گم شده در هیاهوی جهان را دریابیم.

در شب قدر میتوان صفات خدا را در این خودِ مادی تقویت نموده، و خود را شبیه خدا ، و رتبه ی خلیفه الهی را کسب نماییم که ما برگرفته از روح اوییم و باید شبیه او باشیم تا مقبول درگاهش افتیم ، و با این اتصال اشرف مخلوقات بودنمان را ثابت کنیم.

در این شبها که مشهورند به لیالی قدر ، ان‌شاءالله که به شایستگی از ما بپذیرند و به شایستگی تقدیرمان رقم بزنند، و یادمان باشد اگر برای هم دعا کنیم و خیرخواه هم باشیم دعایمان بهتر رقم خواهد خورد، و خداوند توفیق اعمال شایسته را بدهد.

شب قدر ، شب خلوت نمودن با نفس خود و مراجعه به اعمال ، و تفکر در مورد آن است، شبی که اگر هر کس بتواند خود را تسویه کند بهترین ها برایش رقم خورد و اگر نفس را وانهد به در یوزگی تا سال آینده رها شود مگر اینکه سال بعد لگام اسب سرکش خود گیرد تا رستگار شود.

در جمع بودن در این شب ارزش خاصی دارد، درست است که شاید در خلوت خانه هم بتواند به فیوضات آن دست یابد ولی دست خدا همیشه با جمع بوده و دعای جمع پذیرفته تر گردد، لذا اولویت را در جمع و با بندگان خالص خدا سپری کنم شاید که با لطف خدا و نظر او بر آن حاجات دست یابیم، که در اولویت هر حاجتی فرج صاحب الزمان عجل الله باشد.


از تقصیر دیگران بگذریم تا از تقصیرمان بگذرند، دل بزرگ داشتن شرط بزرگ شدن است، اگر خود را در حقارت کینه نگاه داریم قطعا رشد نخواهیم کرد و لازمه اینکه رشد کنیم زلال بودن در بین همکار و هم محلی و هم شهری و هر هم همنشینی که در ذهن داریم، رشد و قد کشیدن و یک سر و گردن بالا رفتن و دیده شدن توسط خداست.

اعمال شب قدر فقط همان نباشد که در آن شب صورت گیر بلکه از مدتها قبل بایست شروع کنیم مانند هواپیمایی که بخواهد اوج گیرد ابتدا آرام آرام در جاده‌ی انس با پرواز پیش میرود و نهایت با تسریع در حرکت برمی‌خیزد و بالا میرود، که اگر به یکباره بخواهد اوج بگیر، نه این میسر است و نه اوجش با کیفیت.


ما راهی جز پیوستن به حضرت دوست نداریم، و چه زود و چه دیر، بایست رخت ازاین دنیا ببندیم، پس باید همیشه حسابمان را با این دنیا تسویه کنیم چون وقت آن مشخص نیست، این را که می گوییم نه از بابت ناامیدی و یاس باشد ، نه، بلکه با کمال شوق عنوان کنیم که بهترین و امیدافرین ترین پیوستن همین است، و شب‌های قدر از گامهای تمرین این بهترین بودن ها و امید آفرین بودن‌هاست.


هر شب قدری که فرا میرسد جای شکری برای هر کس باقیست که عمر داشته تا در صحنه عبودیت توانسته باشد بهترین خدمت را به خلق الله برساند که خدا بندگانی که در گره گشایی بندگان دیگرش قدم برداشته اند را در کنار خود و در قصرهای پادشاهی جای دهد که لایق پادشاهی بوده اند.


این نوشته باعث شد که در آستانه شب قدر برای کسانی که موجب تدوین این تفکرات شده اند را هم مدنظر گرفته و دعایشان کنیم که باعث شدند شب قدر پربارتری برایمان رقم بخورد و با آغوش جان به استقبال این شب رویم که بهترین اعمال تفکر در اعمال و بهینه سازی آن است.

نویسنده :اشرف محمدی
از استان مرکزی اراک
انتشار یافته در خبرگزاری زنان ایران

https://www.zanannews.ir/fullNEws.aspx?NID=215206