«فَهَلْ یَنظُرُونَ إ‌ِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا فَأ‌َ نَّى‏ لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِکْرَاهُمْ » (سوره محمد، آیه 18)

آیا انتظارى جز (آمدن) ساعت (رستاخیز) دارند که ناگهان به سراغشان مى‏‌آید؟ پس به یقین، نشانه‌‏هاى آن آمده است؛ هنگامى که (قیامت) به سراغ آنان مى‏‌آید، پس کجا یادآورى‏‌شان براى آنان (سود) دارد؟

از پیامبر (صلی لله علیه وآله) حکایت شده است: اگر از دنیا یک روز باقی نمانده باشد، خدا آن روز را طولانی می‌‌کند تا مردی از اهل بیت مرا برانگیزد تا زمین را از عدل و داد پر کند؛ همان‌‌گونه که از ظلم و جور پر شده بود.

عروسی حویزی، 1383 ج 3، ص 466