روایتی از حضرت علی بن محمد الهادی النقی علیه السلام…
ﻣﺴﻌﻮﺩﻯ ﺩﺭ (ﻣﺮﻭﺝ ﺍﻟﺬﻫﺐ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺣﺪﻳﺚ ﻛﺮﺩ ﻣﺮﺍ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻦ ﺍﻟﻔﺮﺝ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺟﺮﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻪ ﻣﻌﺮﻭﻓﻪ ﺑﻪ ﻏﺴﺎﻥ ﮔﻔﺖ ﺣﺪﻳﺚ ﻛﺮﺩ ﻣﺮﺍ ﺍﺑﻮﺩﻋﺎﻣﻪ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺷﺮﻓﻴﺎﺏ ﺷﺪﻡ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻋﻴﺎﺩﺕ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻋﻠﺘﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﻓﺎﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﭼﻮﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﻛﻨﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻯ ﺍﺑﻮﺩﻋﺎﻣﻪ! ﺣﻖ ﺗﻮ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻭﺍﺟﺐ ﺷﺪﻩ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺣﺪﻳﺜﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﻧﻘﻞ ﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺷﺎﺩ ﺷﻮﻯ؟ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻡ: ﺧﻴﻞ ﺷﺎﺋﻖ ﻭ ﻣﺤﺘﺎﺟﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ.
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺣﺪﻳﺚ ﻛﺮﺩ ﻣﺮﺍ ﭘﺪﺭﻡ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﻣﻮﺳﻰ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﻣﻮﺳﻰ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﻦ ﻣﺤﻤّﺪ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﺵ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻨﻮﻳﺲ، ﮔﻔﺘﻢ: ﭼﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ؟ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻨﻮﻳﺲ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: (ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠّﻪِ ﺍﻟﺮﱠﱠﺣْﻤﻦِ ﺍﻟﺮﱠﱠﺣﻴﻢِ ﺍﻟﺎﻳﻤﺎﻥُ ﻣﺎ ﻭَﻗﱠﱠﺮَﺗْﻪُ ﺍﻟْﻘُﻠﻮﺏُ ﻭَ ﺻَﺪﱠﱠﻗَﺘْﻪُ ﺍﻟﺎَﻋْﻤﺎﻝُ ﻭَ ﺍﻟﺎَﺳْﻠﺎﻡُ ﻣﺎ ﺟَﺮﻯ ﺑِﻪِ ﺍﻟﻠﱠﱠﺴﺎﻥُ ﻭَ ﺣَﻠﱠﱠﺖْ ﺑِﻪِ ﺍﻟْﻤَﻨﺎﻛَﺤَﺔُ).
ﺍﺑﻮﺩﻋﺎﻣﻪ ﮔﻔﺖ: ﮔﻔﺘﻢ ﻳﺎﺑﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠّﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ! ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻡ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﻳﺎ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﺁﻥ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﺭ ﺻﺤﻴﻔﻪ ﺍﻯ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻂ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻭ ﺍﻣﻠﺎﺀ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﻣﺎﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﺭﺙ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻧﺘﻬﻰ.
#منتهی_الآمال ، باب دوازدهم
روایتی از حضرت علی بن الهادی النقی علیه السلام
