درس بزرگی که پیشوای سوم ما دادند.

مردى از انصار محضر امام حسین علیه السلام رسید، خواست نیاز خود را مطرح کند، امام فرمود: برادر انصارى آبرویت را از درخواست بخشش با زبانت نگهدار! هر چه مى خواهى در نامه اى بنویس و بیاور که من به خواست خداوند بقدرى به تو خواهم داد که تو را خوشحال کند.

آن مرد نوشت. یا ابا عبدالله! فلان شخص پانصد دینار از من طلبکار است و به من فشار آورده و من اکنون امکان پرداخت ندارم. خواهش مى کنم با او صحبت کن که به من مهلت دهد تا روزى که وضع مالیم بهتر شود.

امام علیه السلام پس از خواندن نامه داخل منزل شد و کیسه اى همراه خود آورد که هزار دینار در آن بود به او داد و فرمود: پانصد دینار آن را به قرضت بده و پانصد دینار آن را خرج زندگیت کن!

سپس فرمود: حاجت خود را فقط به سه نفر بگو؛

1. آدم دیندار. 2. با مروت. 3. آبرودار

چون شخص دیندار به خاطردینداریش به تو کمک خواهد کرد. انسان با مروت از مروتش حیا کرده به تو کمک خواهد نمود. و انسان آبرودار مى فهمد که تو آبرویت را در راه این حاجتت گذارده اى و بدون جهت این کار را نکرده اى ، حتما مشکلى برایت پیش آمده است از اینرو آبرویت را حفظ نموده و حاجت تو را بر مى آورد.


? بحار ج 78، ص 118
#حدیث_روز