در بیان خوف از حق تعالی

بدان که اگر کسى کیفیت تجلى حق را در ملک و ملکوت و ظهور ذات مقدس را در سماوات و ارضین به مشاهده حضوریه، یا مکاشفه قلبیه، یا به ایمان حقیقى، بفهمد، و نسبت حق به خلق و خلق به حق را آنچنان که هست بداند، و کیفیت ظهور مشیت الهیه را در تعیّنات و فناى آنها را در آن، على ما هو علیه، ادراک کند، خواهد دانست که حق تعالى حضور در تمام امکنه و احیاز دارد و او را مشاهده کند به علم حضورى در جمیع موجودات.

چنانچه حضرت صادق مصدق، علیه السلام، فرماید: ما راءیت شیئاً الا و راءیت الله معه أو فیه. و در قرب نوافل، حقیقت کنتُ سمعه و بصره و یده و غیر ذلک بر او مکشوف گردد. پس، حق را حاضر در تمام مراتب وجود بیند به حسب مقام خود، علماً یا ایماناً یا عیناً و شهوداً.


? #چهل_حدیث ، امام خمینی (ره)