تا چه وقت در دوره کُمون و ناپیدایی بمانیم؟
چرا خود را ظاهر نمی کنیم که کیستیم ؟
چقدر توانمندیم؟
کجاها به کار می آییم؟
کجاها به کار نمی آییم؟
کُمون و پوشیدگیِ دراز مدت یا نشان از ترسو بودن و بزدلی است و یا علامت نفاق و دوریی ؛
اگر توانِ قلم زنی و کتابت و تحلیل داریم باید ظاهر کنیم و در خدمت جامعه و انسانهای علاقه مند بوده و روشنگری کنیم
و اگر قدرتِ بیان و تکلّم داریم باید آشکار کرده و در خدمت شیفتگان جامعه باشیم.
اگر قدرت انفاق و ایثار داریم
اگر قدرت مهر و محبّت داریم
اگر قدرت فعالیت در عرصه سیاسی و مدیریتی داریم
اگر قدرت دستگیری در عرصه فرهنگی و اجتماعی داریم
خلاصه اگر قدرت الگو سازی و شکل دهی در قالب های مختلف در جامعه را داریم ؛ تعلّل و سست انگاری یا همان کُمون و ناپیداییِ بیش از حد جفای نابخشودنی است ؛ دست برداریم.