شیخ طوسى رحمه الله در کتاب «امالى» روایت کرده است که:
سماعة بن مهران بر امام صادق علیه السلام وارد شد، آن حضرت از او سئوال کرد:
اى سماعه! بدترین مردم (از دیدگاه مردم و جامعه) چه کسانى هستند؟
عرض کرد: اى فرزند رسول خدا! ما را بدترین مردم مى شناسند.
مى گوید: امام صادق علیه السلام که این پاسخ را شنید خشمناک شد بطوریکه چهره مبارکش دگرگون گردید، سپس او که تکیه داده بود در برابر من نشست و دوباره سئوال فرمود:
اى سماعه! مردم بدترین اشخاص را چه کسانى مى دانند؟
عرض کردم: بخدا قسم دروغ عرض نکردم اى فرزند رسول خدا، نزد مردم ما بدترین اشخاص هستیم زیرا آنها ما را کافر و رافضى مى نامند.

آنگاه امام صادق علیه السلام نگاهى به من کرد و فرمود:
چگونه خواهید بود وقتى که شما را به طرف بهشت راهنمائى کنند و آنها را به سوى جهنّم برانند، و چون شما را در دوزخ نبینند آنگاه بگویند:
«ما لَنا لانَرى رِجالاً کُنّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الأشْرار» [1] .
«چه شده است کسانى را که بدترین مردم مى دانستیم اکنون اینجا در میان آتش نمى بینیم».

یا سماعة بن مهران، إنّه من أساء منکم إساءة مشینا إلى اللَّه تعالى یوم القیامة بأقدامنا فنشفع فیه فنشفّع.

اى سماعة بن مهران! اگر یکى از شما گناهى را مرتکب شده باشد ما با پاى خود به درگاه الهى مى رویم و براى او شفاعت مى کنیم، و خداوند شفاعت ما را درباره او مى پذیرد.


بخدا قسم ده نفر از شما وارد دوزخ نمى شود، بخدا قسم پنج نفر از شما وارد دوزخ نمی شود، بخدا قسم سه نفر از شما وارد دوزخ نمى شود، بخدا قسم حتّى یک نفر از شما به جهنّم نخواهد رفت، در درجات بهشت با یکدیگر رقابت کنید، و دشمنان خود را با داشتن تقوا و پاکدامنى براى همیشه اندوهناک سازید. [2]




?[1]سوره ص، آیه 62
?[2]امالى طوسى،ص295،ح28،مجلس 11
?وسائل الشیعه،ج11،ص197،ح 22
?تفسیر برهان،ج4،ص63،ح6
?بحار الأنوار،ج68،ص117
#حدیث