? استمداد و استغاثه به امام زمان علیه السلام
* هشتم استمداد و استعانت و استغاثه به آن جناب در هنگام شدائد و اهوال و بلایا و امراض و رو آوردن شبهات و فتنه از اطراف و جوانب و ندیدن راه چاره و خواستن از حضرتش حل شبهه و رفع کربة و دفع بلیه، چه آن جناب برحسب قدرت الهیه و علوم لدنیه ربانیه بر حال هر کسى در هرجا دانا و اجابت مسئولش توانا و فیضش عام و از نظر در امور رعایاى خود غفلت نکرده و نمى کند و خود آن جناب در توقیعى که براى شیخ مفید فرستادند مرقوم فرمودند: که علم ما محیط است به خبرهاى شما و غائب نمى شود از علم ما هیچ چیز از اخبار شما و معرفت به بلایى که به مىرسد.
* و شیخ طوسى در (کتاب غیبت) روایت کرده به سند معتبر از جناب ابوالقاسم حسین بن روح نائب سوم رضى اللّه عنه که گفت: اختلاف کردند اصحاب ما در تفویض و غیر آن، پس رفتم نزد ابى طاهر بن بلال در ایام استقامتش یعنى پیش از آنکه بعضى مذاهب باطله اختیار کند پس آن اختلاف را به او فهماندم، پس گفت: مرا مهلت ده، پس او را مهلت دادم چند روز آنگاه معاودت کردم به نزد او. پس بیرون آورد حدیثى به اسناد خود از حضرت صادق علیه السلام که فرمود: هرگاه اراده نمود خداى تعالى امرى را، عرضه مى دارد آن را بر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم آنگاه امیرالمؤمنین علیه السلام، و یک یک از ائمه علیهم السلام تا آنکه منتهى شود به سوى صاحب الزمان علیه السلام، آنگاه بیرون مى آید به سوى دنیا و چون اراده نمودند ملائکه که بالا برند عملى را به سوى خداوند عز و جل عرضه مى شود بر رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم آنگاه عرضه مى شود بر خداوند عز و جل پس هرچه فرود مى آید از جانب خداوند بر دست ایشان است و آنچه بالا مى رود به سوى خداوند عز و جل به سوى ایشان است و بى نیاز نیستند از خداوند عز و جل به قدر به هم زدن چشمى.
? #منتهی_الآمال ، باب چهاردهم
