ارزش سرمایه عمر

?در احوال یکی از مردان خدا می‏نویسند که در خانه خود قبر خود را کنده‏ بود و گاهی می‏رفت و در آنجا می‏خوابید و بعد به خود چنین تلقین می‏کرد که‏ فرض می‏کنیم من مرده ‏ام و التماس می‏کنم که مرا برگردانید به دنیا تا گذشته از دست رفته را جبران کنم و از گناهان توبه کنم، عمل صالح بجا بیاورم، و فرض می‏کنم که استثنائاً این تقاضا و خواهش تنها در مورد من‏ پذیرفته شده و اجازه داده شده و به دنیا برگردم و عمل صالح انجام دهم.
به این ترتیب آن مرد خداشناس به خود تلقین و موعظه می‏کرد.

? آدمی نباید این قدر در غفلت بسر ببرد که احتیاج به چنین عملیات وحشت‏ آوری برای تذکر و بیداری خویش داشته باشد، باید بیدارتر و هشیارتر از اینها باشد، باید از اطوار زندگی خود یعنی از اینکه می‏بیند روزگار بدون‏ یک لحظه سکون و آرامش، او را مرحله به مرحله حرکت داده، از کودکی به‏ جوانی و از جوانی به پیری آورده پند بگیرد، باید به این حقیقت پی ببرد که جهان دستگاه مساعدی است برای کشت و زرع، و زارع، آن می‏درود عاقبت‏ کار که کشت:

خرما نتوان خورد از این خار که کشتیم
دیبا نتوان بافت از این پشم که
رشتیم

بر لوح معاصی خط عذری نکشیدیم
پهلوی کبائر حسناتی ننوشتیم


? #حکمتهاواندرزها ، شهید مطهری (ره)