یکی از اسماء حضرت زهرا علیهاالسلام, فاطمه است.

اسم اول که فاطمه است، ما این را به بزرگواران دیگر می‌سپاریم چون خیلی گفته شده است. معنای فاطمه به معنای بریده شده و جدا شده است. چون هم خودش جدا شده از آتش است و هم شیعیان و دوستدارانش جدا شده هستند. چون معرفت حضرت زهرا جدا از ادراک ما است. در فهم ما نمی‌گنجد. حقیقت لیلة القدر و خیلی از مباحثی که راجع به این وجود مقدس است.

همانطور که دوستان متدین می‌دانند، این اسم نزد اهلبیت خیلی عزیز بوده است. لذا اگر یکی از اصحابشان روی فرزندشان این اسم را می‌گذاشتند، می‌گفتند: مراقب باش. او را اذیت نکنی. دشمنانش ندهی. همه اسامی حضرت زهرا به برکت حضرت زهرا اگر روی بچه‌ای گذاشته شد باید با احترام رفتار کرد. همه اسامی ایشان قابل احترام هستند. اما فاطمه که اسم اختصاصی و اسم معروف است، حساسیت بیشتری دارد و ائمه روی آن خیلی حساس بودند.

دومین اسم صدیقه است. صدیقه یعنی کسی که سرتا پای وجودش صدق است. راستی است. یک جایش کجی و کژی و نادرستی نیست. گفتارش، عقایدش، اخلاق و رفتارش همه درست است. علامه مجلسی فرموده‌اند: صدیقه به معنی معصومه است.

چون کسی که همه‌ی وجودش همه راستی و درستی باشد، و هیچ کجی در آن نباشد، معصومه است. به همین خاطر است که در آیه‌ی قرآن، در کنار «نبیین» آورده شده است. «فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ» (نساء/69) صدیقین کنار نبیین آورده شده است. جایگاه آنجاست. این جایگاه، جایگاه عصمت است.

〖از بیانات حجت الاسلام عالی〗