در جوشن کبیر یک عبارتی هست که می گوییم:

” یا کریم الصَّفْح ”

معناش خیلی جالبه :
یه وقتی یک کسی تو رو می بخشه ، اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه یه جوری نگات می کنه که تو می فهمی هنوز یادش نرفته ، یه جورایی انگار که سابقه بدت رو مدام به یادت میاره.
?
ولی یه وقتی ، یه کسی تو رو می بخشه و یه طوری فراموش می کنه ، انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی!
اصلا هم به روت نمیاره،
به این نوع بخشش میگن “صَفح”

و خدای ما اینگونه است ،
از صمیم قلب می گویم
یا کریم الصَّفْح

در بدترین ما آنقدر خوبی هست ،
و در بهترین ما آنقدر بدی هست ،
که هیچ یک از ما را شایسته نیست
که از دیگران عیب جویی کنیم.

پناه میبرم به خدا
از عـیبی که امروز در خود می بینم و
دیروز دیگران را به خاطر هـمان عیـب
ملامت کرده ام.

محتاط باشیم در سرزنش
و قضاوت کردن دیگران!