امام باقر(علیه السلام ) فرمود :
مردی از پیروان حضرت رسول - صلی لله علیه وآله - به نام سعد بسیار فقیر و بیچاره بود و جزء اصحاب صفه محسوب می شد .
تمام نمازهای شبانه روزی را پشت سر پیامبر می خواند .
رسول خدا از تنگدستی سعد متاءثر بود ، روزی به او وعده داد که اگر مالی به دستم بیاید تو را بی نیاز می کنم .

مدتی گذشت ، اتفاقا چیزی به دست ایشان نیامد .
افسردگی پیامبر بر وضع سعد و نداشتن وجهی که او را تاءمین کند بیشتر شد .

در این هنگام جبرئیل نازل گردید و دو درهم با خود آورد و عرض کرد : خداوند می فرماید : ما از اندوه تو برای تنگدستی سعد آگاهیم ، اگر می خواهی از این حال خارج شود این دو درهم را به او بده و بگو خرید و فروش کند .
حضرت رسول دو درهم را گرفت . وقتی برای نماز ظهر از منزل خارج شد ، سعد را مشاهده کرد به انتظار ایشان جلو یکی از حجرات مقدسه ایستاد و تا نزدیک آمد به او فرمود : می توانی تجارت کنی ؟ عرض کرد : سوگند به خدا که سرمایه ندارم ، دو درهم را به او داده و فرمود : با همین سرمایه خرید و فروش کن .

سعد پول را گرفت و برای انجام فریضه در خدمت حضرت به مسجد رفت . نماز عصر و ظهر را بجا آورد .
پس از پایان نماز عصر رسول اکرم فرمود : حرکت کن در طلب روزی جستجو نما .

سعد بیرون شد و شروع به معامله کرد ، خداوند برکتی به او داد که هر چه را به یک درهم می خرید به دو درهم می فروخت .
معاملات او همیشه سودش برابری با اصل سرمایه داشت .
کم کم کم وضع مالی او رو به افزایش گذاشت ، به طوری که بر در مسجد دکانی گرفت و اموال و کالای خود را در آنجا جمع کرده و می فروخت .

رفته رفته اشتغالات تجارتی اش زیاد گردید تا به جایی رسید که وقتی بلال اذان می گفت و حضرت برای نماز بیرون می آمد سعد را مشاهده می کرد که هنوز خود را برای نماز آماده نکرده و وضو نگرفته با این که قبل از این جریان پیش از اذان مهیای نماز بود .

پیامبر - صلی لله علیه وآله - فرمودند : سعد دنیا تو را مشغول کرده و از نماز باز داشته است . عرض می کرد : چه کنم یا رسول الله ؟
اموال خود را بگذارم تا ضایع شود ؟
به این شخص جنسی فروخته ام می خواهم قیمتش را دریافت کنم .
از آن دیگری کالایی خریده ام بایستی تحویل بگیرم و پولش را بپردازم .

پیامبر از مشاهده اشتغال سعد به ازدیاد ثروت و بازماندنش از عبادت و بندگی افسرده گشت .
بیشتر از مقداری که در زمان تنگدستی اش متاءثر بود .
روزی جبرئیل نازل شد ، عرض کرد : خداوند می فرماید : از افسردگی تو اطلاع یافتیم ، اینک کدام حال را برای سعد می پسندی ، وضع پیشین را یا گرفتاری و اشتغال کنونی او را به دنیا و افزایش ثروت ؟

پیامبر - صلی لله علیه وآله - فرمودند : همان تنگدستی سابقش را بهتر می خواهم ؛ زیرا دنیای فعلی او آخرتش را بر باد داد . جبرئیل گفت : آری علاقه به دنیا و ثروت ، انسان را از یاد آخرت غافل می کند . اگر می خواهی که به حال گذشته برگردد ، دو درهمی را که به او داده ای از او بگیر .

رسول خدا - صلب لله علیه وآله - از منزل خارج گشت و پیش سعد آمد و فرمود : دو درهمی که به تو دادم بر نمی گردانی ؟
عرض کرد : چنان که دویست درهم ، هم خواسته باشید می دهم .
پیامبر فرمود : نه ، همان دو درهم را بده . سعد دو درهم را داد .
چیزی نگذشت که دنیا بر او مخالف و به حال اولیه خود برگشت .

منبع.عاقبت_بخیران_عالم