علی بن ابراهیم در باره این سخن خدای عز و جل:
« اِنَّ الَّذِینَ کَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا وَاسْتَکْبَرُواْ عَنْهَا لاَ تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاء وَلاَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّی یَلِجَ الْجَمَلُ فِی سَمِّ الْخِیَاطِ»
[در حقیقت، کسانی که آیات ما را دروغ شمردند و از (پذیرفتن) آنها تکبر ورزیدند، درهای آسمان را برایشان نمی‏گشایند و در بهشت درنمی‏آیند، مگر آن که شتر در سوراخ سوزن داخل شود]
می­گوید: امام باقر علیه السلام فرموده است که این آیه در باره #طلحه و #زبیر نازل شده است و #جمل در آیه جمل آنان است.


?اعراف،40
?تفسیر قمی،ج 1،ص 234