‍ حضرت عیسی علی نبینا و آله و علیه السلام فرمودند:
لَن یَلِج مَلَکُوتَ السَّمواتِ مَن لَم یُوَلِّد مَرّتین.
(شرح أصول الکافی (صدرا)،ج‏1،ص 361)
یعنی: کسی که دو مرتبه متولد نشود به ملکوت آسمان ها راه پیدا نمی کند.

تولد اولیه، تولد جسمی ما از مادر بوده است. تولّد دومی تولد روح ایمان است و ارتقاء ایمان و رشد آن روح و به حد استواء رساندن آن است. اگر روح ایمان متولد و کامل شد خودش راه رفتن به ملکوت را بلد است و به ما هم یاد می‏دهد. مشکل عمده ما این است که ما در مراحل اولیه تولد روح ایمانی هستیم. روح ایمان ما غالبا در سنین کودکی به سر می‏برد.

ما غالبا کاری دست خودمان می دهیم که منافات با رشد روح ایمان دارد. لذا سال ها زمان می‏برد تا این روح به حدّ استواء در بیاید و مرد بشود.

الان قوای عقلانی و روحی ما و روح ایمانی ما در سنین کودکی است. بعضی از اوقات یک کارهایی می‏کنیم که مریض می‏شود حتی گاهی می افتد می ‏میرد بعد با توبه و استغفار دوباره متولد می‏شود.

بعضی‏ ها در فاصله تولد دوباره روح ایمان همواره دارند زندگی می‏کنند. بعضی در همین فاصلهِ تولد روح ملکوتی و ایمانی ده سال، پانزده سال زندگی می‏کنند و فرصت را از دست می دهند.
‌ ‌