کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود.
ننگ ابدی
نام اسلام با نام عاشورا حیات می گیرد و نام عاشورا با نام حضرت زینب (سلام الله علیها).
این زینب بود که مظلومیت اسلام و ولایت را فریاد زد و خون سرخ حسینی را در شریان جامعه جاری کرد.
او بود که ندای پیروزی دین را در مجلس ستمکارترین مردان آن روز بلند کرد و فریاد زد:
«ای یزید، اینک هر ترفندی داری بکار گیر، هر نیرویی می توانی برانگیز، هر کوششی می خواهی بکن، لیکن به خدا سوگند که هرگز نخواهی توانست خاندان وحی را نابودسازی و قرآن را براندازی و محو کنی و این ننگ هیچ گاه از تاریخ زندگی تو پاک نخواهد شد»
این فریاد پیروزی چنان آتشین بود که غرور یزید را درهم شکست و به او جرأت اعتراض نداد.