شمر نمازش را میخواند،
روزه‌اش را هم میگرفت،
آشکارا هم فسق و فجور نمیکرد،
و شاید اهل رشوه و ربا هم نبود…


معاویه و ابن‌زیاد و عمربن‌سعد هم همینطور…..

یادمان باشد،
زیارت عاشورا که میخوانیم
وقتی رسیدیم به «وَ لَعنَ الله…»هایش؛

لحظه ای به خودمان گوشزد کنیم:
نکند این «لعن الله…» شامل حال ما هم بشود؟

مایی که گاه خودمان را
“ارزانتر” از شمر و عمر و ابن‌زیاد میفروشیم……

جمله ای بس سنگین از شهید آوینی:

“کربلا"به رفتن نیست…
به شدن است!..


که اگر به رفتن بود!
شمر هم “کربلایی” است!