چگونگی تحول آیت الله کشمیری

در نجف اشرف با بچه‌های کوچه بازی می‌کردم ، ناگهان شیخی مرا دید و اشاره کرد نزدم بیا. به نزدش رفتم ، فرمود: «در سرت نور است با بچه‌ها بازی نکن، تو به درد بازی نمی‌خوری».

او کسی غیر از آیت الحق شیخ مرتضی طالقانی نبود و این واقعه در سنین طفولیت ، تقریباً حدود هفت، هشت‌سالگی ، آن‌هم از استادی در سن قریب هفتادسالگی اتفاق افتاد.

بیش از ده سال (تا سن 21 سالگی) به ایشان متّصل بودم و حتی سال‌ها حجره من کنار حجره ایشان بوده است. همه بچه‌ها در سنین نوجوانی و جوانی، با هم سن و سالان خویش معاشرت دارند، ولی من از اول با پیرمردها رفیق بودم و هرکدام از اساتید این راه را می‌دیدم دستورالعملی می‌گرفتم.