چطور صلح امام حسن علیه السلام زمینه ساز قیام عاشورا شد؟
در ابتدا وقتی واژه صلح از جانب امام معصوم با فردی فاسد عنوان می شود، فکر بعضی افراد که از حکمت و علوم ائمه برداشت مختصر دارند به سوی تفاوت بین امامان معصوم علیهم السلام، می رود و شاید به صلح طلبی یک امام و جنگجویی امام دیگر بیاندیشند، در صورتی که هیچگاه این مسامحت و یا قیام خارج از یک مسیر حقانی نیست. اگر در زمان معاویه (که فردی ریاکار و منافق که در خفا کفر محض بود و به ظاهر خود را امیرمومنان می دانست) امام حسن علیه السلام صلح نمی کرد و قیام می نمود، چون مردم ظاهربین فقط به ظاهر موجه معاویه اکتفا نموده بودند می گفتند ببین این(امام حسن علیه السلام) قصد برتری و حاکمیت طلبی دارد و گرنه معاویه هم دارد همین اهداف را می پیماید و شاید زمانی هم که معاویه دم بعضی افراد خاص خودش را هم می دید و از بیت المال هزینه می کرد، با روی کار آمدن فرزند عدل، این قوانین بهم می خورد و به ضرر عده ای خاص منجر میشد، لذا امام حسن علیه السلام برای آگاهی بیشتر مردم، و فرصت شناخت معاویه، توسط مردم، و نداشتن یاور، مجبور به صلح شدند که اگر امام حسین علیه السلام در زمان معاویه بودن همین کار را انجام می دادند، همچنانکه موافق صلح امام حسن علیه السلام بودند و می دانستند که این صلح هم با شرایط و آداب خاص خودش انجام گرفته است.
غرض اینست که بگویم اگر در زمان نفاق و پوشیدگی حکومت بظاهر معتقد معاویه، امام حسن علیه السلام، برای پیشبرد اهداف دین، چاره ای جز صلح نداشت، و اما در زمان فرزند معاویه(یزید) که سیاست پدر را، در کتمان عقیده پیش نگرفت و علنا به فسق و فجور پرداخت و مردم در ظاهر به سگبازبودن و زناکار بودن(حتی با محارم)و شرابخواری(علنی)و رقص و قمار و پایکبوبی در محافل و مجالس اوپی برده بودند، قیام تنها راه برای مقابله با این فرد فاسد بود، امام حسینی که در زمان برادر، موافق صلح ایشان با معاویه بود اکنون قیام را برگزیده و تنها با ریخته شدن خونش توسط این فرد(یزید) می توانست ثابت کند که دین اسلام در خطر است و اینگونه آیین اسلام و دین جدش برپا بماند.
شهادت امام حسن علیه السلام ، همچو قیامش خاموش و بی صدا، و توسط معاویه انجام شد، و اینگونه شهادت هم، باز مردم عراق را به این فکر واداشت که به یاد روزگار پدر بزرگوارش حضرت علی علیه السلام بیفتند و اندوهناک شوند و از سستی که در حمایت از علی علیه السلام نشان داده بودند اظهار پشیمانی نمایندو نیز از صلحی که امام حسن علیه السلام با شامیان بخاطر کوتاهی این مردم انجام شده بود، سخت پشیمان شوند. آنان چون به یکدیگر می رسیدند، همدیگر را سرزنش می کردندو از هم می پرسیدند که چه خواهد شد و چه باید کرد؟ بنابر این دوران صلح امام حسن علیه السلام دوران آمادگی امت برای جنگ با حکومت فاسد اموی به شمار می رفت روزی که جامعه اسلامی آمادگی قیام داشته باشد، فرا رسد.
#به_قلم_خودم
