چه کار کنیم تا امام زمان ( عج ) از ما راضی باشد ؟

اگر می خواهید رضایت آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و به دنبال آن رضایت خداوند را به دست بیاورید ، در یک جمله بهترین عمل این است که :
آن چه را خداوند واجب کرده است ، انجام دهید و آن چه را حرام کرده است ، ترک نمایید .
اما شیعیان در عصر غیبت وظایف دیگری دارند که به طور مختصر به برخی از آن ها با استفاده از روایات اشاره می کنیم :
1. معرفة وشناخت مقام امام وامامت ولایت

الف : لزوم شناخت إمام

ب : إمام ، مظهر اسماء حسنای خداوند :

مرحوم شیخ کلینی رحمت الله علیه در کتاب شریف کافی این روایت را نقل می کند :
الکافی ، ج 1 ، ص 143.
و آن حضرت راجع به قول خدای عزوجل «خدا را نامهای نیکوست او را بآنها بخوانید» فرمود : سوگند بخدا مائیم آن نامهای نیکو که خدا عملی را از بندگان نپذیرد مگر آنکه با معرفت ما باشد .
فقال علی علیه السلام: «… فَلَا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ عَرَفَنَا وَ عَرَفْنَاه ».
به بهشت نمی رود مگر کسی که ما را بشناسد و ما او را بشناسیم .

ج : احاطه علمی إمام بر همه امور عالم :

فَإِنَّا یُحِیطُ عِلْمُنَا بِأَنْبَائِکُمْ وَ لَا یَعْزُبُ عَنَّا شَیْ ءٌ مِنْ أَخْبَارِکُم .
بحار ، ج53 ، ص 175 .
ما از اخبار و اوضاع شما کاملا آگاهیم و چیزی از آن بر ما پوشیده نمی ماند .

2- انتظار فرج

دومین وظیفه ای که شیعیان در عصر غیبت دارند ، انتظار فرج است :
امام سجاد علیه السلام خطاب به ابو خالد کابلی می فرماید :

بحار الأنوار ، ج52 ، ص122 .
ای ابو خالد مردم زمان او که معتقد به امامت وی هستند و منتظر ظهور او هستند ، از مردم تمام زمانها بهترند ؛ زیرا خداوند عقل و فهمی به آنها داده که غیبت در نزد آن ها حکم مشاهده را دارد ! خداوند آن ها را در آن زمان مثل کسانی می داند که با شمشیر در پیش روی پیغمبر (علیه دشمنان دین ) پیکار کرده اند ، آن ها مخلصان حقیقی و شیعیان راستگوی ما هستند که مردم را به طور آشکار و نهان به دین خدا می خوانند. و هم فرمود : انتظار فرج بزرگترین فرج است .


3 - دعا برای حضرت

خود امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ، در توقیع معروفی می فرماید :
وَ أَکْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَج .
بحار الأنوار ، ج52 ، ص92 ، ح 7 .
برای تعجیل فرج ، بسیار دعا کنید .

مرحوم شیخ صدوق در کمال الدین از احمد بن اسحاق از امام عسکری علیه السلام نقل می کند که آن حضرت فرمود :
وَاللَّهِ لَیَغِیبَنَّ غَیْبَةً لَا یَنْجُو فِیهَا مِنَ التَّهْلُکَةِ إِلَّا مَنْ یُثْبِتُهُ اللَّهُ عَلَی الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ وَوَفَّقَهُ لِلدُّعَاءِ بِتَعْجِیلِ فَرَجِه .
کمال الدین ، ص 384 و بحار الأنوار ، ج52 ، ص25، ح 16.
به خدا قسم ( حضرت قائم عج ) چنان غیبتی مییکند که کسی از مهلکه ( بی دینی و گمراهی ) نجات نمی یابد ؛ جز آنان که خداوند آن ها را در عقیده به امامتش ثابت قدم داشته ، و موفق نموده است که دعا کنند خداوند زودتر او را ظاهر گرداند .

4- حزن اندوه در فراق حضرت

کمال الدین ، ص 352 و بحار الأنوار ، ج51 ، ص219 ، ح 9 .

سدیر صیرفی گفت : من و مفضّل بن عمر و ابو بصیر و ابان بن تغلب به حضور امام جعفر صادق علیه السّلام شرفیاب شدیم . دیدیم حضرت روی زمین نشسته و عبائی بی یقه پوشیده ، که آستین هایش کوتاه بود ، و در آن حال مانند پدر فرزند مرده جگر سوخته گریه می کرد و آثار حزن از رخسار مبارکش پیدا بود به طوری که رنگش تغییر کرده بود و در حالی که کاسه چشمش پر از اشک بود، می فرمود :
ای آقای من ! غیبت تو خواب را از من ربوده و لباس صبر بر تنم تنگ نموده و آرامش جانم را سلب کرده !.
ای آقای من ! غیبت تو مصائب مرا به اندوه ابدی که یکی بعد از دیگری از ما را می رباید ، و جمع ما را بهم می زند، کشانده است . من با شک چشم و ناله های سینه ام که از مصائب و بلاهای گذشته دارم نمی نگرم ؛ جز این که در نظرم بزرگتر و بدتر از آنها مجسم می گردد .
وقتی امام صادق علیه السلام این چنین در فراق حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ، این چنین ناله می زند و اشک می ریزد ، تکلیف من و شما روشن است!

5- عهد وپیمان :
در دعای عهد که از امام صادق علیه السلام نقل شده است ، این گونه می خوانیم :
اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَدا
بحار الأنوار ، ج53 ، ص 96 .
خداوندا ! من بامداد امروز که در آن بسر می برم و هر بامدادی تا زنده ام عهد و پیمان خود را با امام خویش تجدید می کنم ، و بیعت او را بگردن می گیرم و هیچ گاه آن را از نظر دور نمی دارم و از یاد نمی برم .

6- رعایت تقوی و مانع وصول به حضرت :
مهمترین وظیفه شیعیان در عصر غیبت این است که تقوای الهی داشته باشند و اتفاقا همین کم تقوایی ما شیعیان است که این همه سال از فراق آن حضرت رنج می بریم .
بحار الأنوار ، ج53 ، ص177 و الإحتجاج ، ج2 ، ص 499 .
و چنانچه شیعیان ما - خدا به طاعت خود موفّقشان بدارد- قلباً در وفای به عهدشان اجتماع می شدند ، نه تنها سعادت لقای ما از ایشان به تأخیر نمی افتاد ، که سعادت مشاهده ما با شتاب بدیشان می رسید و این ها همه در پرتو شناخت کامل ما و صداقت محض نسبت بما می باشد ، بنا بر این هیچ چیز ما را از ایشان محبوس نمی دارد جز اخباری که از ایشان بما می رسد و ما را مکروه و ناراحت می سازد و از ایشان انتظار نداریم ، و تنها از خدا باید یاری خواست و او برای ما کافی و نیکو کارگزار و پشتیبانی است .
ان شاء الله که خداوند به همه ما توفیق دیدن آن حضرت را مرحمت فرماید .
ان شاءالله