چرا ضریح امامان از طلاست در حالیکه فقیران به ان محتاجتر

پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباطتان با این مرکز
ساختن ضریح و حرم برای قبور رهبران مذهبی، به عنوان یک رسم و سنتی است که در جامعه به وجود آمده ، منظور از کسانی که این کار انجام می‌دهند، یک نوع احترام به آن امام یا امام‌زاده است . طلا و جواهراتی که داده می‌شود، توسط خود مردم است، مردم اختیار اموال خود را دارند که در راهی که خوب می‌دانند، هزینه کنند . این عمل تجمل‌گرایی به حساب نمی‌آید، چون معنای تجمل‌گرایی خرج‌های بیهوده و غیر ضروری و از بین بردن اموال و استفاده بهینه نکردن از امکانات خدادادی است، مانند اینکه لباسی را خریداری کند و بعد از چند مرتبه پوشیدن آن را کنار بگذارد و لباس دیگری بخرد یا یخچال خود را بدون جهت منطقی کنار بگذارد و مدل جدید بخرد.
ساختن ضریح از طلا و نقره و جواهرات، تجمل‌گرایی مذموم به حساب نمی‌آید، چون این جواهرات موجود است و بر ارزش آن افزوده می‌شود . گذشته از این، سبب می‌شود تا مردم با سهولت بیش تری برای زیارت بروند . هرچه ضریح زیباتر و جذاب‌تر باشد، در جذب مردم عادی مؤثرتر است، موجب رفتن بیش تر مردم به زیارت می‌شود که انسان به خدا و امام و معنویات توجه بیش تری می نماید.
اگر جلسه سخنرانی در محلی برگزار شود، هرچه با شکوه تر و جذاب‌تر باشد، افراد بیش تری جذب می‌شوند. سبب می‌شود که سخنان حقّی به گوش مردم برسد، پس گاهی برخی خرج‌ها و تجملات، در واقع یک نوع تبلیغ شعائر دینی به حساب می‌آید . می‌توان گفت: ساختن ضریح یک نوع تعظیم و تقویت شعائر دینی است.
اما این که مردم فقیرتر هستند ، حرف درستی است اما فکر می کنید اگر طلاهای ضریح امامان به افراد فقیر داده شود ،مشکل فقر بر طرف می شود؟ مگر طلاهای ضریح امامان چقدر می شود، با توجه به این که چهار نفر از امامان بقیع که اصلا ضریح و طلایی ندارند . برخی نیز بسیار کم، گذشته از این که مشکل فقر را در جاهای دیگری باید جستجو کنید ، نه در ضریح امامان که مردم از روی عشق و علاقه آن ها را به امامان خود هدیه کرده اند.