پیشگویى درباره شهادت او، هنگام تولّدش‏

الأمالى صدوق - به نقل از صفیّه دختر عبد المطّلب - :
هنگامى که حسین علیه السلام از شکم مادرش زاده شد. او را به پیامبر صلى اللَّه علیه و آله دادم و پیامبر صلى اللَّه علیه و آله زبانش را در دهان او نهاد و حسین علیه السلام زبان پیامبر خدا را مکید و من گمان می‏کردم که پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله جز شیر یا عسل به او نخوراند.
حسین علیه السلام بول کرد و پیامبر صلى اللَّه علیه و آله میان چشمانش را بوسید. سپس او را به من داد و در حالى که می‏گریست. فرمود: «اى پسرکم! خدا کسانى را که کشنده تو هستند. بکشد!» و سه بار، این را فرمود.
گفتم: پدر و مادرم به فدایت! چه کسى او را می‏کشد؟
فرمود: «بازماندگان دسته متجاوز، از بنى امیّه. خدا آنان را لعنت کند!».

?الأمالى صدوق : ص 199 ح 212
روضة الواعظین : ص 172


پیشگویى درباره شهادتش. در یک سالگى او

الملهوف: هنگامى که امام حسین علیه السلام یک سالش تمام شد، دوازده فرشته بر پیامبر خدا فرود آمدند… که صورتشان [برافروخته و] قرمز و چشمانشان گریان بود و بال‏هاى خود را گسترده بودند و می‏گفتند: اى محمّد! به زودى بر سر حسین، فرزند فاطمه، آن خواهد آمد که قابیل بر سر هابیل آورد و پاداش هابیل را به او خواهند داد و مانند گناه و مجازات قابیل بر سر قاتل او خواهد آمد.
و در آسمان‏ها، فرشته مقرّبى نمی‏مانَد جز آن که همگى بر پیامبر صلى اللَّه علیه و آله فرود می ‏آیند و به او سلام میکنند و عزاى حسین علیه السلام را به او تسلیت میگویند و پاداش اِعطایى به حسین علیه السلام را به او خبر می ‏دهند و تربت او را به وى عرضه میکنند و پیامبر صلى اللَّه علیه و آله میفرماید: «خدایا! هر کس او را وا گذاشت، وا بگذارش و هر کس او را کشت، بکُشش و از آنچه میطلبد، بى‏ بهره‏ اش بگذار».

?الملهوف : ص 92
مقتل الحسین علیه السلام، خوارزمى: ج 1 ص 163

?