#پندهای آموزنده از امام علی علیه السلام:

? آن کس که در عیب خود بنگرد از عیبجویی دیگران باز ماند

? و کسی که به روزی خدا خشنود باشد بر آنچه از دست رود، اندوهگین نباشد

? و کسی که شمشیر ستم برکشد با آن کشته خواهد شد

? و آن کس که در کارها خود را به رنج انداخت خود را هلاک ساخت

? و هرکس خود را در گردابهای بلا افکند غرق خواهد شد

? و هر کس که به جاهای بدنام قدم گذاشت متهم گردید.

? و کسی که سخن زیاد می گوید زیاد هم اشتباه دارد

? و هر کس که بسیار اشتباه کرد، شرم و حیاء او اندک است

? و آنکه شرم او اندک، پرهیزکاری او نیز اندک خواهد بود،

? و کسی که پرهیزکاری او اندک است دلش مرده و آنکه دلش مرده باشد در آتش جهنم سقوط خواهد کرد.

? و آن کس که زشتیهای مردم را بنگرد، و آن را زشت بشمارد سپس همان زشتیها را مرتکب شود، پس او احمق واقعی است.

? قناعت مالی است که پایان نیابد

? و آن کس که فراوان به یاد مرگ باشد در دنیا به اندک چیزی خشنود است

? و هرکس بداند که گفتار او نیز از اعمال او به حساب آید جز به ضرورت سخن نگوید.

? نهج البلاغه، حکمت 349