پلیدترین انواع غیبت

* ﺷﻴﺦ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻭ ﻣﺤﻘﻖ ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻘﺪﺍﺭ، ﺷﻬﻴﺪ ﺳﻌﻴﺪ، ﺭﺿﻮﺍﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ، ﺭﺍ ﻛﻠﺎﻣﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺗﺘﻤﻴﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺁﻥ ﻛﻠﺎﻡ ﺷﺮﻳﻒ. ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺍﺯ ﭘﻠﻴﺪﺗﺮﻳﻦ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻏﻴﺒﺖ، ﻏﻴﺒﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻌﺾ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻓﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺭﻳﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ. ﺯﻳﺮﺍ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻓﻬﻤﺎﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻫﻞ ﺻﻠﺎﺡ ﻭ ﺗﻘﻮﻯ. ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻏﻴﺒﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺮﻫﻴﺰ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ، ﻭﻟﻰ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺟﻬﻞ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻤﻊ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﺯﺷﺘﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻳﻜﻰ ﺭﻳﺎ ﻭ ﻳﻜﻰ ﻏﻴﺒﺖ.

* ﻭ ﻣﺜﻞ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺫﻛﺮ ﺷﻮﺩ ﭘﻴﺶ ﺍﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ، ﺑﮕﻮﻳﺪ: ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﺑﻪ ﺣﺐ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ. ﻳﺎ ﻣﺜﻠﺎ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﺑﻪ ﺣﺐ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ. ﻳﺎ ﻣﺎ ﺻﻔﺖ ﻛﺬﺍﻳﻰ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ. ﻳﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻧﻌﻮﺫﺑﺎﻟﻠﻪ ﺍﺯ ﻛﻤﻰ ﺣﻴﺎ، ﻳﺎ ﺍﺯ ﺑﻰ ﺗﻮﻓﻴﻘﻰ. ﻳﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻛﻨﺪ ﺍﺯ ﻓﻠﺎﻥ ﻋﻤﻞ ﻣﺜﻠﺎ. ﺑﻠﻜﻪ ﮔﺎﻫﻰ ﻣﺠﺮﺩ ﺣﻤﺪ ﺧﺪﺍ ﻏﻴﺒﺖ ﺍﺳﺖ، ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻴﺐ ﻛﺴﻰ ﻓﻬﻤﻴﺪﻩ ﺷﻮﺩ، ﻣﻨﺘﻬﺎ ﺍﻳﻦ ﻏﻴﺒﺘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻫﻞ ﺻﻠﺎﺡ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻩ. ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻛﻪ ﻋﻴﺐ ﻛﻨﺪ ﻏﻴﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﻰ ﺍﺯ ﻛﻠﺎﻡ ﻛﻪ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻏﻴﺒﺖ ﻭ ﺭﻳﺎﺳﺖ، ﻭ ﺩﻋﻮﺍﻯ ﺧﻠﺎﺻﻰ ﺍﺯ ﻋﻴﺐ ﻭ ﻣﺒﺮﺍ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ.


#چهل_حدیث ، امام خمینی (ره)