امام باقر علیه السلام:
وَ إذا رَاَیتَ الحاجَتَ وَ الفاقَه قَد کَثُرَتا، وَ اَنکَرَ بَعضُهُم بَعضاً، فَصارَ الرَّجُلُ یَاتی اَخاهُ فَیَساَلُهُ الحاجَه، فَیَنظُرُ اِلَیهِ بِغَیرِ الوَجهِ الَّذی کانَ یَنظُرُ اِلَیهِ، وَ یُکَلِّمُهُ بِغَیرِ اللِّسانِ الَّذی کانَ یُکَلِّمُهُ بِهِ، فَانتَظِرُوا اَمرَ الله.

هنگامی که نیاز‌ها فراوان شود، مردم همدیگر را نشناسند، انسان برای استمداد به برادرش مراجعه کند، ولی برادرش به غیر آنچه همواره نگاه می‌‌‌کرد به او نگاه کند، و به جز آنچه همواره با او سخن می‌‌‌گفت، با وی سخن بگوید، در چنین زمانی منتظر فرج ما باشید.

- غیبت نعمانی صفحه 156
- بحار الانوار، جلد 52 صفحه 270
- بشاره الاسلام صفحه 183