علّامه مجلسى قدس سره در کتاب «بحار الأنوار» از کتاب «محاسن برقى» از ابوبصیر و از امام باقر یا امام صادق علیهما السلام نقل مى کند که فرمود:

إذا مات العبد المؤمن دخل معه فی قبره ستّة صور، فیهنّ صورة هی أحسنهنّ وجهاً، وأبهاهنّ هیئة وأطیبهنّ ریحاً وأنظفهنّ صورة.


هنگامى که مؤمن مى میرد با او در قبرش شش صورت وارد مى شود، در میان آن شکل و شمایل‌ها صورتى است که از همه چهره اش نیکوتر، و شکل و کیفیّت او باشکوهتر و خوش بوتر و پاکیزه تر است.


بعد فرمود: از این شش صورت یکى طرف راست او، یکى طرف چپ، یکى روبرو، یکى پشت سر، یکى پائین پا و آنکه از همه زیباتر است بالاى سرش مى ایستد، اگر چیزى (بلائى یا عذابى) از طرف راست او پیش آید آن صورتى که در سمت راست ایستاده آن را مانع شود، و همینطور سایر جهات شش گانه.


بعد فرمود: آنکه زیباتر از همه صورتها است به صورتهاى دیگر گوید: شما خودتان را معرّفى کنید خداوند به شما جزاى خیر از طرف من دهد، آنگاه صورت دست راست گوید: من نمازم، صورت دست چپ گوید: من زکاتم، صورت روبرو گوید: من روزه ام، صورتى که در پشت سر است گوید: من حجّ و عمره‌ام و آن صورتى که در پائین پاى او است مى گوید: من آن خوبى و احسانم که به برادران خود کرده است.
سپس این صورتها گویند: اکنون تو خودت را معرّفى کن، تو که از همه ما زیباتر و خوش بوتر و باشکوهترى کیستى؟
مى گوید: أنا الولایة لآل محمّد صلوات اللَّه علیهم أجمعین.

من ولایت و دوستى آل محمّد - که درود خداوند بر همه آنها باد - مى باشم.



?محاسن،ص232،ح 432
?بحار الأنوار،ج6،ص234، ح 50