هماهنگی دعاهای حضرت زهرا با سائر اعمال حضرت

یا بُنَیَّ اَلْجَارُ ثُمَ الدَّارُ. [پسرم اول همسایه، بعد خانه خود.]


یعنی یک مسلمان، اول در فکر مسلمانان دیگر است. وقتی که از فکر مسلمانان دیگر فارغ شد، آن وقت به سراغ خودش می‌آید. این دعای زهرا «علیها السلام» است. این دعای زهرا «علیها السلام» با عملهای دیگر حضرت هماهنگی دارد. آنجایی که روزه دار است و حضرت علی «علیه السلام» هم روزه دار است. بچه‌ها هم از آنها پیروی کرده و روزه گرفته اند. در ایامی است که علی «علیه السلام» و زهرا «علیها السلام» در نهایت سختی زندگی می‌کنند. مدینه در آن ایام دچار مجاعه و قحطی شد. بعلاوه علی «علیه السلام» هر چه بدست می‌آورد، به دیگران می‌داد. علی «علیه السلام» روزها کار می‌کرد، مزدوری می‌کرد و شب با بچه هایش از آن چه که از راه مزدوری بدست آورده بود، زندگی می‌کرد. آرد تهیه می‌کرد، نان تهیه می‌کرد، زهرا «علیها السلام» خودش آن جوها را آرد می‌کرد، بدست خودش خمیر می‌کرد، بدست خودش می‌پخت و به صورت قرص نان در وقت افطار حاضر می‌کرد.


امتحان الهی پیش می‌آید، تا می‌خواهند افطار کنند در صدا می‌کند. چه کسی هستی؟ معلوم می‌شود یک یتیم است. یک بچه بی پدر و مادر، بی سرپرست، گرسنه بی سرپرستی است. الجار ثم الدار. علی «علیه السلام» فوراً قرص نان خودش را می‌دهد. حضرت زهرا «علیها السلام» هم قرص نان خودش را می‌دهد. بچه‌های آنها هم قرص نان خودشان را می‌دهند. شب بعد نیز با اسیری که در را می‌کوبد چنین معامله می‌کنند و شب سوم نیز با مسکینی که حلقه درب را به صدا درمی آورد قرص نان خود را تقدیم حضور او می‌دارند و این است عمل اهل بیت پیغمبر اکرم «صلی الله علیه وآله» که عرض کردم همه چیزشان خدا بود.


? #فرهنگ_فاطمیه ، الفبای شخصیتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها