نهی از شک

امام زمان حضرت مهدی-عجل الله تعالی فرجه الشریف-فرموده اند:

هرگز شک به خود راه مده ؛ زیرا شیطان دوست دارد که تو شک کنی.
(کافی،ج1،ص518–بحارالانوار،ج51،ص309)

شرح

شیخ کلینی(ره) به سند خود از حسن بن نضر، نقل میکند : هنگامی که وارد منزل امام عسکری(ع) شدم، شخص سیاهی را دیدم که ایستاده است. او به من گفت ؛ ” تو حسن بن نضر هستی ! “
گفتم ؛آری. گفت: داخل شو. پس داخل خانه شدم و سپس اتاقی را دیدم که بر در آن پرده ای آویزان شده بود. از داخل اتاق ندایی شنیدم که فرمود :
ای حسن بن نضر ! خدا را بر آنچه بر تو منت گذاشته شکرگزار باش و حمد کن، و هرگز شکی به خود راه مده؛ زیرا شیطان دوست دارد که تو شک کنی …

از آنجا که حسن بن نضر و جماعتی دیگر از شیعیان، در امر وکلا و دیگر امور شک کرده بودند، و در امر امامت و رهبری جامعه -که از مسائل اعتقادی است- شک، موجب فساد دین خواهد شد، امام (ع) او را از شک و تردید بر حذر می دارد.


? از این حدیث شریف چند نکته استفاده می شود :

1⃣ از آنجا که امام(ع) خبر از باطن حسن بن نضر میدهد، میفهمیم که آن حضرت علم غیب میداند.

2⃣ امام(ع) اگرچه در غیبت به سر میبرد، به فکر شیعیان خود است و آنان را از حیرت و ضلالت و گرفتاریها نجات میدهد.

3⃣ شک در امور اعتقادی، زیان فراوان دارد؛ زیرا منشأ همه ی بی بند و باری ها، نداشتن یقین و باور دینی است. ما باید ایمان خود و دیگران را تقویت کنیم و در صورت القای شبهات، پاسخ گوی آنها باشیم.

4⃣ یکی از راههای نفوذ شیطان، ایجاد شک و تردید در باورهای عقیدتی مردم است، و طبق این حدیث، شیطان این حالت از انسان را بسیار دوست دارد.

5⃣ انسان باید شک و تردید را از خود و افراد جامعه دور سازد. همانگونه که امام(ع) در صدد بر آمدند تا شک را از حسن بن نضر و جماعت شیعه برطرف کنند.


قرآن کریم، در پانزده مورد شک را مذمّت، و شک کننده را به تفکر دعوت کرده است. نتیجه ی تفکر، زوال شک و رسیدن به یقین است.