شیخ صدوق روایت کرده است که امام باقر علیه السلام مى‌فرمود:
ما یُعْبَأُ بِمَنْ یَؤُمُّ هذَا الْبَیْتَ اذا لَمْ یَکُنْ فیهِ ثَلاثُ خِصالٍ: خُلُقٌ یُخالِقُ بِهِ مَنْ صَحِبَهُ وَ حِلْمٌ یَمْلِکُ بِهِ غَضَبَهُ وَ وَرَعٌ یَحْجُزُهُ عَنْ مَحارِمِ اللَّهِ.
یعنى کسى که به قصد حج به خانه کعبه مى‌آید، مورد عنایت حق واقع نمى‌شود مگر آنکه در او سه خصلت وجود داشته باشد:
1. اخلاق مناسبى براى معاشرت با همسفران داشته باشد
2. داراى نیروى حلم و بردبارى باشد که بتواند جلو خشم خود را- که خواه ناخواه موجبات آن در سفر پیش مى‌آید- بگیرد
3. پارسایى داشته باشد که جلو او را از گناهان بگیرد.
* از اینجا مى‌توان تکلیف حجاجى که بى‌جهت با رفقا به نزاع برمى‌خیزند، زود از کوره در مى‌روند، انواع گناهان از دروغ و غیبت و غیره مرتکب مى‌شوند، فهمید و متأسفانه نقاط ضعف زیادى ازاین‌جهت در غالب حجاج محترم دیده مى‌شود.
? استاد شهید مطهری، حج، ص 32
