شرح حدیث

هر کس به تناسب سطح فکر و افق دید خودش عمل می کند. برخی همه هستی را خلاصه شده در این دنیای محدود می دانند.
بعضی هم به افقهای وسیع تر چشم می دوزند و با قرار دادن آخرت در چشم انداز خویش، برای سرای باقی می کوشند.
عقیده به بهشت برین، نگاه ما را آخرتی می کند.
دانستن قدر و قیمت انسان، آدمی را از ماندن در سطح حیوانات و تنها به خوردن و آشامیدن، فکر کردن، رها می سازد.
انسان به چند می ارزد؟
امام کاظم(ع)، قیمت انسان را «بهشت» می داند؛ یعنی خود را به هر چه کمتر از بهشت بفروشیم، زیان کرده ایم.
خداوند، طبق آیات قرآن، مشتری جان و مال ماست و به کسانی که با خدا معامله کنند و جان و مال خود را خرج راه خدا کنند، وعده بهشت داده است.
وقتی انسان می تواند با ایمان و عمل صالح و جهاد و تقوا، بهشتی شود، حیف نیست که جهنّمی گردد؟
آنان که برای لذایذ زودگذر دنیا، سعادت همیشگی آخرت را از دست می دهند، جاهل و غافلند و از ارزش وجودی خویش بی خبر.
و خود را جز به بهشت نفروشیم!

منبع: حکمت های کاظمی | جواد محدثی