نگاهى بر عبادات و سایر اخلاقیات امام کاظم علیه السلام‏

امام کاظم علیه السّلام عابدترین، فقیه‏ ترین، سخاوتمندترین مردم عصرش بود، و از همه مردم کریم النّفس‏تر (بلندنظرتر) بود.روایت شده:

آن حضرت، نماز شب را مى‏ خواند، و آن را به نماز صبح متّصل مى‏ کرد، سپس تا طلوع خورشید، به تعقیب نماز اشتغال داشت، و بعد به سجده مى‏ رفت، و سر از سجده و حمد خدا در سجده بر نمى‏ داشت و… بسیار دعا مى‏ کرد و مى‏ گفت:

اللّهمّ انّی أسألک الرّاحة عند الموت، و العفو عند الحساب‏
«خدایا! از درگاهت، استراحت هنگام مرگ، و عفو هنگام حسابرسى را درخواست مى‏کنم».

و یکى از دعاهاى آن حضرت، این بود:
عظم الذّنب من عبدک، فلیحسن العفو من عندک‏
: «گناه از بنده ‏ات بزرگ شد، پس عفو از پیشگاهت، نیکو و زیبا خواهد شد»

امام کاظم علیه السّلام از خوف خدا، آن چنان مى ‏گریست که محاسنش از اشکهایش خیس مى ‏شد. او از همه بیشتر نسبت به بستگانش، صله رحم مى‏ نمود، و شبانه به نیازهاى مستمندان مدینه، رسیدگى مى‏ کرد، و زنبیلى که محتوى درهم و دینار، و آرد و خرما بود، به آنها مى‏ رسانید، به گونه‏اى که آنها نمى‏ دانستند چه کسى به آنها کمک مى ‏رساند. امام کاظم علیه السّلام بسیار بزرگوار و نیک روش بود و در طول زندگی هزار بنده خرید و آزاد کرد.

?برگرفته ازکتاب “نگاهى بر زندگى چهارده معصوم علیهم السلام"، شیخ عباس قمی, ص: 292

#حدیث_روز