نفرین فاطمه به ستمگران

یکی از روشهای مبارزه با ستمگران در زندگی اولیاء خدا و حتی در فرهنگ قرآن برائت جوئی لسانی و لعن و طرد قولی و نفرین، یعنی دعای بر علیه آنان می‌باشد. حضرت زهرا «علیها السلام» به ستمگران و منافقین دوران خود نفرین و لعن می‌فرستاد. حضرت زهرا «علیها السلام» در حالیکه خشم مقدس همه و خود او را گرفته بود، به خلیفه می‌فرمود: وَاللَّهِ لاَدْعُوَنَّ اللَّهَ عَلَیْکَ، وَاللَّهِ لا اُکَلِّمُکَ بِکَلِمَةِ ما حَییتُ. [سوگند به خدا تو را نفرین می‌کنم، سوگند به خدا تا زنده‌ام کلمه ای با تو صحبت نخواهم کرد.]

پس از ماجرای زشت تهاجم به خانه امام و جسارتهای فراوان درون مسجد و غضب فدک و بی اثر ماندن شهادت شهود و مباحث استدلالی و تداوم سیاستهای کودتایی سران سقیفه، حضرت زهرا «علیها السلام» در مبارزه منفی با آنان خطاب به ابابکر فرمود: وَاللَّهِ لا کَلَّمْتُکَ اَبَدَاً وَاللَّهِ لَأَدْعُوَنَّ اللَّهَ عَلَیْکَ فی کُلِّ صَلوةٍ. [سوگند به خدا از این پس هرگز با تو سخن نخواهم گفت سوگند به خدا شکایت تو را به خداوند خواهم نمود و در هر نماز تو را نفرین خواهم کرد.]


? #فرهنگ_فاطمیه ، الفبای شخصیتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها