دو حدیث درباره شیعیان در عصر ظهور :

1. نحوه ارتباط شیعیان با امام زمان(علیه‌السلام) پس از عصر ظهور:

“روی فی الکافی والخرائج عن الامام الصادق علیه السلام أنه قال:

إنَّ قائمنا إذا قام مدّ الله عزوجل لشیعتنا فی اسماعهم و أبصارهم حتى لا یکون بینهم و بین القائم برید یکلّمهم فیسمعون و ینظرون الیه و هو فی مکانه “
? الکافی (الروضة)، ج8، ص241


ترجمه: امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرمایند:
آنگاه که قائم ما قیام مى‌کند خدا به دیدگان و گوشهاى پیروان او قدرت می‌بخشد تا آنجا که میان آنان و رهبر خود فاصله‌اى باقى نمى‌ماند و او با آنان سخن مى‌گوید و آنان سخنان او را مى‌شنوند و به او مى‌نگرند درحالى که حضرت قائم(علیه‌السلام) در مکان خودش قرار دارد.

2. ارتباط شیعیان با یکدیگر:

“و روى الشیخ الجلیل الفضل بن شاذان فی غیبته عنه(علیه‌السلام) أنه قال:
إنَّ المؤمن فی زمان القائم و هو بالمشرق لیرى أخاه الذی فی المغرب، و کذا الذی فی المغرب یرى أخاه الذی فی المشرق
? بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی، ج 52، ص391.


ترجمه: امام صادق علیه السلام می فرمایند: در زمان قائم، فرد مومنی که در مشرق زیست مى‌کند، برادر مومنش را که در مغرب زندگى مى کند مى‌بیند و همچنین مومنی که در مغرب زمین زندگی می‌کند برادر مومنش را در مشرق زمین می‌بیند.


نکته: هر دو حدیث، حاکی از آن هستند که شیعیان در عصر ظهور، قدرت معنوی و روحانی بسیاری می‌یابند به‌گونه‌ای که حجاب مکان و بُعد مکان از آنان برداشته می‌شود.
(بُعد منزل نبود در سفر روحانی)

#حدیث_روز