* سوال
آیا امام حسین علیه السلام در هنگام ورود به کربلا از نام آن محل اطلاع نداشت و از دیگران پرسید؟
چرا با خودش تجهیزات و آب زیادی نبرد مگر علم غیب نداشت که به آن ها نیازمند می شود؟

پاسخ:
سید بن طاووس نقل می کند:
امام حسین علیه السلام برخاست و سوار مرکبش شد و هر گاه اراده مسیری را می کرد یا با ممانعت سپاه ابن زیاد روبه رو می شد و یا دو شادوش او حرکت می کردند تا روز دوم محرم به کربلا رسیدند ، چون به آنجا رسید فرمود نام این سرزمین چیست گفته شد کربلا ، فرمود فرود آیید که به خدا سوگند این جا محل فرود آمدن مرکب هایمان و ریخته شدن خون هایمان است ، به خدا سوگند این جا قبر ما می شود و به خدا سوگند این جا خانواده ما اسیر می شوند ، اینها را جدم به من فرموده است.

?الملهوف ص139
?مثیر الاحزان ص49
?بحار الانوار ج44 ص381

حال سوال اینجاست که مگر امام حسین علیه السلام از آگاهی غیبی بهره مند نبود پس چگونه از اسم سرزمین کربلا سوال کردند؟

* پاسخ روشن است ، طبق ادله قطعی از آیات قرآن و سنت، امامان بزرگوار ما دارای آگاهی غیبی بوده اند.

اما چنان که بارها گفته ایم باز هم می گوییم امامان گرامی ما مطیع محض خداوند هستند.

اگر آنان مشکلات و گرفتاری های خود را از طریق علم غیب حل کنند دیگر نمی توانند اسوه و الگوی جهانیان باشند.

* اگر پیامبر تمام امورش را از طریق علم غیب و آگاهی های غیبی پیش می برد آیا می توانست به مردم درس صبر و بردباری و ایثار و از خود گذشتگی در راه حق را بیاموزد؟

آیا اگر امام حسین مشکل کربلا را با آگاهی غیبی حل می کرد می توانست به مردم درس آزادگی و جهاد و بردباری را بدهد؟

چون امامان الگوی مردم هستند خداوند به آنان اجازه استفاده از علم غیب را جز در مواردی که اثبات امامتشان منوط به آن است نداده است اگر چه آنان آگاهی غیبی را دارند اما موظف به استفاده از آن نیستند.

اهل بیت مطیع محض خداوند بودند وقتی خداوند به آنان اجازه استفاده از علم غیب نداده است آنان نیز از علم غیبشان استفاده نمی کردند.

* آنان وظیفه داشتند تا در زندگی اجتماعی خود همانند انسان های معمولی رفتار کنند وجز در موارد محدودی از علم باطنی خود استفاده نکنند و به زندگی عادی با مردم بپردازند تا نظام اجتماعی بر هم نخورد، چنان که پیامبر وامامان منافقان را به خوبی می شناختند ومی دانستند که ایمان واقعی ندارند ولی هرگز از علم غیب خود درباره آنان استفاده نکردند ودر معاشرت، ازدواج ودیگر احکام با آنان مانند سایر مسلمانان رفتار می کردند


پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود:

من بین شما با بینات و قسم حکم می کنم ( و از طریق علم غیب حکم نمی کنم) .ممکن است برخی شما در بینه آوردن زیرک تر از دیگری باشد و من به نفعش در مال برادرش حکم کنم اما او بداند که آن مال ناحق برای او قطعه ای از جهنم خواهد بود.

?الکافی ج7 ص414
?معانی الاخبار ص279


* در روایتی آمده است:

زمانی که امام علی ، ابوموسی اشعری را برای حکمیت در جنگ صفین می فرستاد به او گفت :به کتاب خدا حکم کن واز آن تجاوز نکن .پس از آن که او رفت امام فرمود:« دارم می بینم که چگونه به من خیانت می کند.

* یکی از اصحاب گفت چرا او را می فرستید درحالی که می دانید خیانت می کند؟

* امام پاسخ داد:

اگر خداوند به علم خودش با بندگان رفتار می کرد دیگر نیازی به ارسال رسل نبود.

?مناقب ابن شهر آشوب ج2 ص261


امام با این عمل نشان داد که او مامور است بر طبق علل و عوامل طبیعی عمل کند و مجاز به عمل کردن موافق علم غیب نمی باشد.

?مفاهیم القرآن ،سبحانی ،ج3 ص455


* امام صادق علیه السلام فرمود:

خداوند به پیامبرش وحی کرد که تو موظفی بر طبق بینات حکم کنی.

?وسائل الشیعه ج27 ص229


* با این توضیحات دیگر جای این سوال مطرح نمی شود که چرا امام از علم غیبش استفاده نکرد تا آب و تجهیرات را با خود ببرد ، زیرا او اجازه استفاده از علم غیب را نداشته است.

* در جریان مذکور نیز امام مطابق علم عادی خود رفتار کرده است و از نام و نشانی کربلا سوال کردند تا همگان را متوجه عظمت آن سرزمین و اتفاقات بزرگی که قرار است در آن بیفتد شوند چنان که در متن روایت مذکور این نکات لحاظ شده است.