مهدیِ فاطمه علیهماالسّلام


✅سفارش پیامبر خداصلی الله علیه و آله دربارۀ خلافت، به روایت بانوی دو عالم حضرت صدّیقه کبری(سلام الله علیها)

راوی می گوید: بعد از وفات پیامبرصلی الله علیه و آله حضرت فاطمه( سلام الله علیها)به زیارت قبور شهدای احد می‌آمد و کنار قبر حمزه علیه السلام گریه می‌کرد.

روزی به ایشان عرض کردم: ای سرور زنان! به خدا سوگند گریۀ شما رگ‌های قلب مرا پاره کرد.
حضرت فرمود: ای ابو عمره! سزاوار است که من گریه کنم؛ چراکه به مصیبت بهترینِ پدران مبتلا شده‌ام.
آه، چقدر مشتاق رسول خدایم!…

عرض کردم: آیا پیامبر صلی الله علیه و آله قبل از وفاتشان تصریحی به امامت علی علیه السلام کردند؟


✅فرمود: شگفتا! آیا روز غدیرخم را فراموش کرده‌اید؟!


عرض کردم: بله روز غدیر خم تصریحى بر این امر بود، ولی مقصود من چیزی است که رسول خدا در پنهانى به شما فرموده باشد.

فرمود: خدا را شاهد می‌گیرم که از او شنیدم که می‌فرمود:

✅«علی علیه السلام بهترین کسی است که در بین شما به عنوان جانشین خود می‌گذارم؛

او امام و خلیفۀ بعد از من است و دو نوۀ من و نه نفر از فرزندان حسین علیه السلام پیشوایان نیکویی هستند، که اگر از آنها پیروی کنید، می‌یابید که آنها هدایت کننده هدایت شده‌اند؛
و اگر با آنها مخالفت کنید، تا روز قیامت در بین شما اختلاف خواهد بود.»


عرض کردم: ای سرور من! پس چرا علی علیه السلام از حق خود کناره گیری کرد؟

…راوی می‌گوید:
عرض کردم ای سرور من! پس چرا علی علیه السلام از حق خود کناره گیری کرد؟

✅فرمود: ای ابا عمره! پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: مَثلِ امام، مثلِ کعبه است؛ که باید به سوی او آیند و او به سوی مردم نمی‌رود.

فاطمه( سلام الله علیها) سپس فرمود:

به خدا قسم اگر حق را به اهلش واگذار می‌کردند و از خاندان پیامبر تبعیت می‌کردند، هیچ دو نفری با یکدیگر اختلاف نمی‌کردند و امر خلافت به تک تک جانشینان پیامبر صلی الله علیه و آله می‌رسید؛ تا قائم ما، نهمین فرزند از حسین علیه السلام، قیام می‌نمود.

اما کسی را که خداوند واپس نهاده بود، مقدم داشتند و کسی را که خداوند مقدم داشته بود، واپس نهادند. تا آن هنگام که پیامبر خدا را به خاک سپردند،

خواسته‌های دل خود را برگرفتند و بر رأی و نظر خویش عمل کردند.

خود را به نادانی زدند، چنانکه گویی نمی‌شنوند که خداوند می فرماید:
«و پروردگار تو هر چه را بخواهد می‌آفریند و برمی‌گزیند و آنان اختیارى ندارند»
(قصص/68)

بلکه شنیدند ولی همانطور که خداوند می‌فرماید:

«در حقیقت چشم‌ها کور نیست لیکن دل‌هایى که در سینه‌هاست کور است»(حج/46)

دریغا! آرزوهای خویش در دنیا گستردند و مرگشان را فراموش کردند.

«پس نگونسارى بر آنان باد و [خدا] اعمالشان را برباد داد»(محمّد/8)


پروردگارا پناه می‌برم به تو از ستم بعد از تحول و گردش روزگار.

? کفایة الأثر: ص 198؛ بحارالا نوار: ج36 ص352 ح224