منظور از ذبح عظیم چیست؟

طبق روایات معتبره، منظور از (ذبح عظیم) که درآیه 107 سوره صافات آمده «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ» کیست!

روایتی است در این باره در کتاب عیون اخبارالرضا(ع) که فضل بن شاذان می گوید:

از حضرت رضا(ع)چنین شنیدم که آن زمان که خداوند تبارک و تعالى به حضرت ابراهیم (ع) امر فرمود که بجاى فرزندش اسماعیل، گوسفندى را که خداوند فرستاده بود ذبح نماید.

حضرت ابراهیم(ع) در دل آرزو کرد که اى کاش فرزندش اسماعیل را به دست خود ذبح می کرد و دستور ذبح گوسفند بجاى ذبح فرزندش به او داده نشده بود، تا به این‏وسیله احساس پدرى را که عزیزترین فرزندش را به دست خود ذبح می کند، داشته باشد و در نتیجه شایسته ی رفیع‏ترین درجات ثواب در صبر بر مصائب شود.

خداوند عزّوجلّ نیز به او وحى فرمود که:
اى ابراهیم! محبوبترین خلق من، نزد تو کیست!؟

ابراهیم گفت: خدایا! مخلوقى خلق نکرده ‏اى که از حبیبت محمّد(صلی لله علیه وآله) نزد من محبوبتر باشد.

خداوند به او وحى فرمود که:
اى ابراهیم آیا او را بیشتر دوست دارى یا خودت را؟

او گفت: او را بیشتر دوست دارم.

خداوند فرمود: آیا فرزند او را بیشتر دوست دارى یا فرزند خودت را؟

عرض کرد: فرزند او را.

خداوند فرمود: آیا بریده شدن سر فرزند او از روى ظلم، به دست دشمنانش، دل تو را بیشتر به درد می آورد یا بریدن سر فرزندت به دست خودت بخاطر اطاعت از فرمان من؟

گفت: بریده شدن سر فرزند او به دست دشمنانش دل مرا بیشتر به درد می ‏آورد.

خداوند فرمود: گروهى که خود را از امّت محمّد(صلی لله علیه وآله) می دانند، فرزندش حسین(علیه السلام) را به ظلم و ستم به مانند گوسفند ذبح خواهند کرد و با این کار مستوجب خشم و غضب من خواهند شد.

ابراهیم (علیه السلام)بر این مطلب جزع و فزع نموده، دلش به درد آمد و شروع به گریه کرد.

خداوند عزّوجلّ هم به او چنین وحى فرمود:
اى ابراهیم! به خاطر این ناراحتى و جزع و فزعت بر حسین و قتل او، ناراحتى و اندوهت بر اسماعیل را- در صورتى که اگر او را ذبح میکردى- پذیرفتم، و رفیع‏ترین درجات ثواب، در صبر بر مصائب را به تو خواهم داد.

و این همان مطلبى است که آیه «وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ»بدان اشاره دارد.
پس با این اوصاف منظور از “ذبح عظیم” در آیه،وجود مبارک امام حسین(علیه السلام) می باشد که از نسل حضرت اسماعیل(علیه السلام) می باشد.

?منبع：
عیون اخبار الرضا(ع)،ج1،ص427