ستارگان هدایت یک به یک ظاهر شدند و درخشیدند تا مقدمه باشند بر طلوع خورشید. نور خدا امروز در قامت بشر، قدم بر چشمان زمین می گذارد.
نعره می زند ابلیس، آتشکده ای ویران می شود. کمر کسری می شکند، بتها سقوط می کنند تا بدانند همه که این طفل خوش سیما همان کسی است که رسولان پیشین وعده ظهورش را به پیروانشان داده بودند.
“ستوده ای” که عیسی (ع) طلوعش را چنین بشارت داد: «وَ إِذْ قالَ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ یا بَنی إِسْرائیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتی مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ …»؛ و (به یاد آورید) هنگامى را که عیسى بن مریم گفت: «اى بنى اسرائیل! من فرستاده خدا به سوى شما هستم در حالى که تصدیق کننده کتابى که قبل از من فرستاده شده [تورات] مىباشم، و بشارت دهنده به رسولى که بعد از من مى آید و نام او احمد است!»
همان که همای رحمت است بر جمیع خلایق:«وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ»؛ و ما تو را جز رحمتى براى جهانیان نفرستادیم.
مهربانی که آنچنان دل می سوزاند برای دشمنانش که برحذر می داردش خدا که ای حبیب من «لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلّا یَکُونُوا مُوْمِنِینَ» گویى مى خواهى جان خود را از شدّت اندوه از دست دهى بخاطر اینکه آنها ایمان نمى آورند!
غم خواری که دل ندارد رنج دوستانش را ببیند. «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُوءْمِنینَ رَوءُفٌ رَحیمٌ» به یقین، رسولى از خود شما بسویتان آمد که رنجهاى شما بر او سخت است و اصرار بر هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است.
درود خداوند بر او و بر آینه تمام قد صفاتش صادق آل محمد(ع) که در چنین روز مبارکی طلوع کرد و بار دیگر مدینه را به عطر وجود رسول خدا(ص) معطر گردانید.
« إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً»؛
خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى فرستد؛ اى کسانى که ایمان آورده اید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملًا تسلیم (فرمان او) باشید.
مقدمه ای بر طلوع خورشید
