مفاسد اقسام ریاء
? و همچنین فرقى نیست در فساد عبادت به قصد ریا، میان اینکه در ابتداى عبادت قصد ریا داشته باشد یا آنکه آن قصد، در اثناء عارض شود. پس اگر ابتداء به قصد قربت و خلوص داخل عبادتى شد و لیکن در اثناى آن ریا در قصد حاصل شد همه آن عبادت باطل، و اعاده آن لازم است، خواه فعل تتمه عبادت به جهت ریاى محض باشد که اگر به اطلاع مردم نمى بود نمى کرد. یا به جهت قربت و ریا هر دو با هم باشد. یا به جهت قربت باشد اما در آن شایبه ریا باشد، مثل اینکه: متوجه نماز شب شد به محض رضاى خدا و اگر هیچ کس آن را نمى دید باز آن را به جا مى آورد لیکن به جهت اطلاع کسى بر آن در اثناء، فرح و سرور و انبساط از براى او حاصل شد به واسطه حصول منزلت از براى او در دل آن شخص بیننده.
? اما این در عملى است که به فساد بعضى از آن، همه آن باطل مى شود. اما هرگاه عملى باشد که صحت بعض اجزاى آن، موقوف بر صحت بعضى دیگر نباشد مثل قرائت قرآن و امثال آن، پس ریائى که در اثناء حاصل مى شود همین عملى که بعد از ریا واقع شده باطل مى شود و آنچه سابق بر آن بوده باطل نمى گردد. و هرگاه کسى عبادتى به قصد اخلاص و قربت انجام دهد و در اثناى آن نیز شایبه ریائى واقع نشود و لیکن بعد از آنکه از آن فارغ شود چنانکه کسى بر آن مطلع شود شکفته خاطر و مسرور گردد به واسطه امید حصول مرتبه از براى او در نزد آن کس، عمل او فاسد نمى شود و از ثواب آن هم چیزى کم نمى گردد، اگر خود باعث اظهار آن نشده باشد.
? #معراج_السعاده
