معاویه و یزید زنده هستند و نمرده اند
معاویه نمی میرد !
یزید به خاک نرفته است !
عمروعاص جای دوری کوچ نکرده است !
حتی ابوموسی اشعری هم در قید حیات است و از بیت المال ارتزاق می نماید. !
اگر معاویه ریش و پشم داشت؛اینها هم دارند!
اگر یزید پول دوست و هوس باز بود؛اینها هم!
اگر عمروعاص به مانند روباه حیله گر و مردم فریب بود؛اینها هم!
و اگر ابوموسی اشعری خشک مقدس و ظاهر گرا و متحجر بود؛اینها هم!
هر چه کاوش میکنم و با خود کلنجار می روم تا آن چیزی که آنها را از اینها متمایز می نماید پیدا کنم،هرگز نتوانستم و نخواهم توانست.
معاویه نه شاخ داشت و نه دم!
یزید نه بال داشت و نه پر!
عمروعاص نه یال داشت و نه سم!
اما…
ابوموسی پیشانی پینه بسته داشت و زانو های تاول زده…
معاویه صفت ها همچنان زنده اند و در پوستینی جدید به دنبال چپاول هستند،به دنبال غارت مردم،به دنبال زر اندوزی و تفکرات منحط سرمایه داری!
آن مسئولی که در خانه دو هزار متری زندگی می کند،درد ما را نمی فهمد.
آن مسئولی که فرزند احمق و بی استعدادش در بهترین مدارس درس می خواند و بعنوان نخبه عازم کشور های مغرب زمین می شود، استعداد های فوق العاده جوانان فقیر این مرز و بوم را نمی بیند.
آن مسئولی که ماشین لوکس سوار می شود و خود و فرزندانش با پول بیت المال بر امثال ما پز می دهند و فخر می فروشند، گرسنگی فقیران برایشان اهمیتی ندارد.
آن مسئولی که چنین صفت هایی دارد؛
از معاویه دروغگو تر!
از یزید دزد تر و خائن تر!
از عمروعاص حقه باز تر!
و از ابوموسی خر مقدس تر است!
معاویه ها نه می میرند و نه از بین می روند،بلکه از یک صندلی به صندلی دیگر، از صندوقی به صندوق دیگر و از پستی به پست دیگر منتقل می شوند.
استاد پور آقایی
