‍ مظلومیت و تنهایی

امام عصر ارواحنا فداه:
خدا را درباره ما در نظر بگیرید و ما را تنها نگذارید… . (1)
این ندای غریبانه امام معصومی است که از دعای مردم و درخواست آنها برای ظهور خویش هیچ هدفی جز نجات جهان بشریت ندارد. آیا وقتی کسی برای نجات ما اینچنین اصرار می¬کند، نباید اجابت شود؟ ما را چه شده؟! چرا بیدار نمی¬شویم؟!
این ندای مظلومیت از جفای ماست، از جفای مایی که شیعیان این خاندانیم، مایی که زیر بیرق جدش سینه می¬زنیم، برای مظلومیت خاندانش گریه می¬کنیم، آن گاه به تنها بازمانده آنها پشت کرده، او را آواره بیابان-ها می¬کنیم؛ ندای مظلومیتش را ندیده گرفته و درخواست حمایتش را بی جواب می¬گذاریم. این ندای غربت از بین ما برخاسته، این ناله¬های غریبانه از بی¬وفایی ماست، از بی¬وفایی شیعیانی که خود را دوست دار و یاور این خاندان می¬دانند، برای آنها مجلس می¬گیرند، در عزایشان سیاه می¬پوشند، بر ظلمی که به آنها شده اشک می¬ریزند و اکنون آخرین ذخیره این خاندان، یادگار آل محمد علیهم السلام بر روی زمین را تنها می¬گذارند، او در میان ما تنهاست، وتنها همدلی و هم عهدی ما برای درخواست ظهور ایشان کافی است تا این غربت و مظلومیت به پایان برسد، غربت و مظلومیتی که ما برای ایشان رقم زدیم. غربت و مظلومیتی که تنها برای نجات بشریت، برای خیر و خوبی و سعادت ما به جان خریده است… این همه ظلم، در برابرآن همه خوبی…

نکند ما نیز مصداق این فرمایش معصوم علیهالسلام باشیم که فرمود اگر پیامبر به جای مودت و دوستی، سفارش به ظلم و جفا می¬کرد، باز بیشتر از این به ما ظلم نمی¬شد!!
چرا به خود نمی¬آییم! چرا از این خواب گران هزار و صد و چند ساله بر نمی¬خیزیم؟!

نه برای یاری امام زمانمان، نه برای خیر و سعادت بشریت و نه برای خشنودی آل محمد علیه السلام، لا اقل برای نجات خودمان از این همه مصیبت و فلاکت و جنگ و بدبختی؛ خواستار ظهور امام زمانمان شویم.
مگر یقین نداریم که ظهور آن حضرت نقطه پایانی بر تمام مصیبت¬ها و شرارت¬هاست. مگر نمی¬دانیم که با ظهور آن حضرت تمام جهان از تمام نعمات و برکات الهی مادی و معنوی خداوند برخوردار می¬شوند؟!
⭐️حتی ماهی¬های دریا و ماکیان زمین و پرندگان هوا به شادی و خرسندی می¬رسند. اگر باور نمی¬کنیم، در اعتقاد شیعه بودنمان جای تردید است و اگر باور داریم، چرا کار نمی¬کنیم؟!

1?- بحار، ج 52، ص 329